Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Ευρωπαική Διαταγή Πληρωμής- Διασυνοριακές Υποθέσεις-Ισχύς της-Προυποθέσεις

              ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ-ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ
      Αγαπητοί αναγνώστες, πολλοί από εσάς που είστε άνθρωποι των συναλλαγών θα έχετε ακούσει αρκετές φορές τον όρο Διαταγή πληρωμής (με απλά ελληνικά η διαταγή από κάποιον σε κάποιον άλλο για να πληρώσει). Έτσι για να κατανοήσετε την σημασία του όρου "Ευρωπαική διαταγή πληρωμής" και την σπουδαιότητα της καθιέρωσής του, καλό είναι να σας εξηγήσω αρχικά τί σημαίνει "εκδίδεται διαταγή πληρωμής' .
Η καθιερωμένη αρχή που ισχύει στα ελληνικά νομικά είναι για να αναγκαστεί κάποιο φυσικό πρόσωπο να πληρώσει (από οποιαδήποτε αιτία) χρηματικό ποσό πρέπει εκδοθεί απόφαση δικαστηρίου μετά προφανώς από άσκηση αγωγής. Αυτό σημαίνει με απλά ελληνικά : Κατάθεση αγωγής, προσδιορισμός της μετά από λίγους έως και πολλούς μήνες μέχρι να συζητηθεί, κοινοποίησή της στον οφειλέτη, ενδεχόμενη αναβολή της υπόθεσης, συζήτηση της υπόθεσης και τελικώς έκδοση απόφασης, η οποία όμως μπορεί σύμφωνα με το σκεπτικό της να μην μπορεί να εκτελεστεί άμεσα μέχρι να ασκηθεί έφεση και τελεσιδικήσει.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ
 Τώρα η διαταγή πληρωμής είναι σαν ένα είδος απόφασης (φαναστείτε το) το οποίο εκδίδεται άμεσα από το δικαστήριο (σε μερικά δικαστήρια μπορεί να εκδοθεί και αυθημερόν) και είναι άμεσα εκτελεστέα (δηλαδή μετά την κοινοποίηση της διαταγής πληρωμής στον οφειλέτη και το πέρας 3 εργάσιμων ημερών) μπορεί να γίνει άμεσα ανακαστική εκτέλεση σε κάθε κινητή ή ακίνητη περιουσία του οφειλέτη.  

Τώρα θα ρωτήσετε σε ποιές περιπτώσεις εκδίδεται διαταγή πληρωμής και σε ποιές όχι.
 Διαταγή πληρωμής εκδίδεται όταν προκύπτει από δημόσιο ή και από οποιδήποτε ιδιωτικό έγγραφο η απαίτηση που έχει ο δανειστής από τον οφειλέτη και ταυτόχρονα προκύπτει ξεκάθαρα από αυτά τα έγγραφα και η ανάληψη της συγκεκριμένης υποχρεώσεως από τον οφειλέτη. Ο συνηθέστερος τρόπος που αναλαμβάνει υποχρέωση προς κάποια παροχή ο οφειλέτης έναντι του δανειστή του είναι Η ΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ. Έτσι λοιπόν όταν π.χ σε κάποια επιταγή ή συναλλαγματική ή γραμμάτιο σε διαταγή ή σε τιμολόγια δελτία αποστολής υπάρχει η υπογραφή του ΕΚΔΟΤΗ, ΤΟΥ ΑΠΟΔΕΚΤΗ, ΤΟΥ ΥΠΟΣΧΕΘΕΝΤΑ και ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΟΝΤΑ, τότε έχουμε ανάληψη υποχρέωσης από τον οφειλέτη και εκδίδεται διαταγή πληρωμής. Αν δεν υπάρχει υπογραφή του ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΤΕΤΟΙΑ.

Τώρα φαναστείτε στα πλαίσια της ενωμένης Ευρώπης και στις διασυνοριακές συναλλαγές να έπρεπε πρωτα να εκδοθεί διαταγή πληρωμής από το δικαστήριο του τόπου του δανειστή και μετά ο δανειστής να έπρεπε να πάει στο κράτος μέλος του τόπου οφειλέτη και να χρειάζεται να διεξάγει και άλλο δικαστήριο για να καταστήσει την δικιά του διαταγή πληρωμής ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ και στο άλλο κράτος μέλος. (ξενόγλωσσα δικαστήρια, ξενόγλωσσο δικηγόρο, έξοδα διπλάσια κ.λ.π). Με τη θέσπιση της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής αποφεύγονται όλα όσα προανέφερα, αυτού αυτή μπορεί να εκτελεστεί υπό προυποθέσεις σε όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. 

     Ευρωπαική Διαταγή Πληρωμής. Πραγματικά επιτέλους εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη, εκτός από τη χώρα της Δανίας. Η διαδικασία της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής, η οποία θεσμοθετήθηκε με τον κανονισμό 1896/2006 του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, εφαρμόζεται σε όλες τις αστικές και εμπορικές υποθέσεις διασυνοριακού χαρακτήρα. Για να κατανοήσετε τον όρο "διασυνοριακού χαρακτήρα" διασυνοριακή υπόθεση είναι εκείνη κατά την οποία τουλάχιστον ένας από τους διαδίκους έχει την κατοικία του ή την συνήθη διαμονή του σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται το δικαστήριο που επιλήφθηκε της συγκεκριμένης υποθέσεως, δυνάμει της οποίας θα εκδοθεί διαταγή πληρωμής.

Υποθέσεις που εξαιρούνται από την εφαρμογή της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής.
α/Δεν μπορεί να εκδοθεί και να βασιστεί η ευρωπαική διαταγή πληρωμής σε απαιτήσεις απο φορολογικές, τελωνειακές ή διοικητικές υποθέσεις ή όταν οι υποθέσεις αυτές αφορούν τις πράξεις ή παραλείψεις (ευθύνη του κράτους μέλους) κατά την άσκηση κρατικής εξουσίας. 
β/ σε περιουσιακές διαφορές από γαμικές σχέσεις,
γ/ στις πτωχεύσεις, στις διαδιακασίες που αφορούν εκκαθάριση αφερέγγυων εταιριών ή άλλων νομικών προσώπων, στους πτωχευτικούς συμβιβασμούς και σε άλλες ανάλογες διαδικασίες,
δ/ στην κοινωνική ασφάλιση,
ε/ στις αξιώσεις που απορρέουν από εξωσυμβατικές ενοχές, εκτός και αν αποτελούν αντικείμενο συμφωνίας μεταξύ των μερών. 

Σύμφωνα με τον ανωτέρω κανονισμό (1896/2006) προβλέπεται συγκεκριμένο έντυπο το οποίο θα συμπληρώνεται από τον δανειστή με τα απαραίτητα στοιχεία της απαίτησής του. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι πως θα πρέπει να πρόκειται για εκκαθαρισμένες και απαιτητές απαιτήσεις την ημέρα που θα πραγματοποιείται η αίτηση για την έκδοση της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής (δηλαδή σε απλά ελληνικά δεν μπορώ να ζητήσω την έκδοσή της, όταν ναι μεν αδιαμφισβήτητα έχω απαίτηση γεγενημένη κατά φυσικού ή νομικού προσώπου αλλά αυτή δεν έχει καταστεί ληξιπρόθεσμη, δηλαδή π.χ έχω δανείσει χρήματα αλλά με πίστωση χρόνου και όταν πάω να υποβάλλω αίτηση για έκδοση διαταγής πληρωμής δεν έχει παρέλθει όλος ο χρόνος της πίστωσης.

Διαδικασία έκδοσης ευρωπαικής διαταγής πληρωμής.
Α/ Συμπλήρωση τυποποιημένου εντύπου για την υποβολή αίτησης για έκδοση ευρωπαικής διαταγής πληρωμής. Τώρα ποιανού κράτους μέλους το δικαστήριο θα είναι αρμόδιο κατά περίπτωση, αυτό καθορίζεται από κανόνες κοινοτικού δικαίου και ιδιαίτερα από το κανονισμό της Ε.Ε 44/2001. 
Β/ Το δικαστήριο στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση ευρωπαικής διαταγής πληρωμής οφείλει το συντομότερο δυνατό να εξετάσει, αν όντως πρόκειται για υπόθεση διασυνοριακού χαρακτήρα, αν είναι αρμόδιο εαυτό καθώς και αν είναι βάσιμη η αξίωση για την οποία ζητείται η έκδοση της διαταγής.
Σε περίπτωση τώρα που η αίτηση δεν περιλαμβάνει τα απαραίτητα στοχεία, εκτός και  η απαίτηση του δανειστή είναι προφανώς αβάσιμη, το δικαστήριο παρέχει τη δυνατότητα στο δανειστή να διορθώσει ή να συμπληρώσει την αίτηση. Γι' αυτό το σκοπό υπάρχει επιπροσθέτως επιπλέον έντυπο. 
Τώρα υπάρχει η περίπτωση κατά την οποία το δικαστήριο μπορεί να προτείνει τροποποιημένη την αίτηση στον αιτούντα, διότι αυτή δεν πληρούσε όλες τις προυποθέσεις έκδοσής της και γι' αυτό το σκοπό υπάρχει ένα τυποιημένο τρίτο έγγραφο και μετά από ορισμένη ταχθείσα από το δικαστήριο προθεσμία ο αιτών την έκδοση της διαταγής καλείται να δεχτεί ή να αρνηθεί την τυποποιημένη πρόταση για το ποσό που αυτή τη φορά ορίζει το δικαστήριο. Διαβιβάζει την απόφασή του με την επιστροφή του εντύπου. 
Αν ο δανειστής δεχτεί την τροποιημένη πρόταση του δικαστηρίου, στη συνέχεια αυτό εκδίδει την ευρωπαική διαταγή πληρωμής. Για το ποσό για το οποίο δεν υπάρχει η έγκριση του δικαστηρίου, αυτό θα κριθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του εθνικού δικαίου.  Τώρα αν ο αιτών δεν απαντήσει εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τότε το δικαστήριο απορρίπτει την αίτηση για έκδοση ευρωπαικής διαταγής πληρωμής. Στη συνέχεια το δικαστήριο ενημερώνει με άλλο ειδικό έντυπο για τους λόγους απόρριψης της αίτησης προς έκδοση ευρωπαικής διαταγής πληρωμής. 

Ένδικα μέσα κατά της απορριπτικής απόφασης-Έφεση, Αναίρεση Επιτρέπεται;
Δυστυχής η απορριπτική απόφαση του δικαστηρίου για έκδοση ευρωπαικής διαταγής πληρωμής δεν υπόκειται σε έφεση και σε αναίρεση. Ωστόσο τίποτα δεν εμποδίζει τον αιτούντα να προσπαθήσει να ικανοποιήσει την αξίωσή του μέσω νέας αίτησης, δεν εφαρμόζεται δηλαδή κάποιο δεδικασμένο.

Χρονικά όρια έκδοσης της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής.
Όταν πληρούνται όλες οι προυποθέσεις για την έκδοση της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής, το δικαστήριο μέσα σε προθεσμίας 30 ημερών από την κατάθεση της αίτησης οφείλει να την εκδώσει. Αυτό όμως που είναι πολύ σημαντικό είναι πως καταργείται ο εκτελεστήριος τύπος, δηλαδή η ευρωπαική διαταγή πληρωμής αναγωρίζεται και εκτελείται στα υπόλοιπα κράτη μέλη, χωρίς να απαιτείται να αναγνωριστεί με απόφαση ημεδαπού (για κάθε κράτους) δικαστηρίου η ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΑ της και χωρίς να είναι δυνατή η αμφισβήτησή της. 

Ποιοί κανόνες εφαρμόζονται στην εκτέλεσή της
Οι διαδικασίες εκτέλεσης της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής διέπονται από το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο ζητείται η εκτέλεση της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής. 
Επίδοση ή κοινοποίηση της ευρωπαικής διαταγής
Η ευρωπαική διαταγή πληρωμής επιδίδεται ή κοινοποιείται στον καθού σύμφωνα με τους κανόνες του εθνικού δικαιίου του κράτους μέλους στο οποίο πρέπει να πραγματοποιείται η κοινοποίηση. Ο κανονισμός όμως, με βάση τον οποίο έγραψα το παρόν άρθρο προβλέπει κάποιους ελάχιστους κανόνες που πρέπει να τηρηθούν σχετικά με την επίδοση με αποδεικτικό παραλαβής ή χωρίς αποδεικτικό παραλαβής από τον καθού:
ι/ προσωπική επίδοση ή κοινοποίηση που βεβαιώνεται με αποδεικτικό παραλαβής, το οποίο περιλαμβάνει την ημερομηνία παραλαβής και υπογράφεται από τον καθού,
ιι/ προσωπική επίδοση ή κοινοποίηση, που βεβαιώνεται από το αρμόδιο πρόσωπο που διενήργησε την επίδοση ή την κοινοποίηση (Δικαστικό επιμελητή δηλαδή) και το οποίο αναφέρει ότι ο καθού παρέλαβε το έγγραφο ή αρνήθηκε να το παραλάβει χωρίς νόμιμη αιτία, καθώς και την ημερομηνία επίδοσης ή κοινοποίησης,
ιv/ με ταχυδρομική επίδοση ή με τηλεμοιοτυπία ή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο που βεβαιώνεται με αποδεικτικό παραλαβής, το οποίο περιλαμβάνει την ημερομηνία παραλαβής, υπογράφεται δε και επιστρέφεται από τον καθού.


Χωρίς αποδεικτικό παραλαβής
α/ προσωπική επίδοση ή κοινοποίηση στην προσωπική διεύθυνση του καθού, σε πρόσωπα που συγκατοικούν μαζί του ή εργάζονται μαζί του, 
β/αν ο καθού είναι αυτοαπασχολούμενος ή νομικό πρόσωπο, προσωπική επίδοση ή κοινοποίηση στον επαγγελματικ΄χώρο του καθού, σε πρόσωπα που απασχολούνται απο αυτόν
γ/ τοποθέτηση της διαταγής σε χρηματοκιβώτιο του καθού,
δ/ κατάθεση της ευρωπαικής διαταγής σε ταχυδρομικό γραφείο ή σε αρμόδια δημόσια αρχή και τοποθέτηση γραπτής ειδοποίησης της εν λόγω κατάθεσης στο γραμματοκιβώτιο του καθού που να διασαφηνίζει το χαρακτήρα του εγγράφου ως δικογράφου, 
ε/ ταχυδρομική επίδοση ή επίδοση με ηλεκτρονικά μέσα που πιστοποιούνται από αυτόματη επιβεβαιώση παραλαβής, εφόσον ο καθού έχει δεχτεί αυτή τη μέθοδο επίδοσης ή κοινοποίησης εκ των προτέρων.


Πρέπει να σημειώσω όμως ότι η διεύθυνση του φυσικού ή νομικού προσώπου εναντίον του οποίου εξεδόθει η ευρωπαική διαταγή πληρωμής πρέπει να είναι βέβαια για να διενεργηθεί σωστά η επίδοση ή η κοινοποίηση της τελευταίας.


ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ
Το πρόσωπο εναντίον του οποίου έχει εκδοθεί η ευρωπαική διαταγή πληρωμής, έχει το δικαίωμα να υποβάλλει αντιρρήσεις κατά αυτής και ενώπιον του δικαστηρίου που την εξέδωσε μέσα σε προθεσμία 30 ημερών, η οποία προθεσμία ξεκινάει να μετράει από την ημέρα που κοινοποιήθηκε ή επιδόθηκε η ευρωπαική διαταγή πληρωμής.

ΠΩΣ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ-ΣΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Για να υποβάλλει τις αντιρρήσεις του ο οφειλέτης κατά της εκδόσεως της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής συμπληρώνει ένα ειδικό έντυπο που είναι προσαρτημένο πίσω από την τελευταία σελίδα της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής που του επιδόθηκε. Το σημαντικό όμως είναι ότι ο υποβάλων τις αντιρρήσεις δεν είναι υποχρεωμένος να προβάλλει τους λόγους των αντιρρήσεών του παρά μόνο ότι αμφισβητεί ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ την αξίωση του δανειστή του.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Από τη στιγμή λοιπόν που ο οφειλέτης υποβάλει τις αντιρρήσεις του κατά της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής, η διαδικασία όλη συνεχίζεται ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους που την εξέδωσε και η οποία διαδικασία θα στηρίζεται στους κανόνες της πολιτικής δικονομίας της χώρας αυτής. 
Τί συμβαίνει αν περάσει άπρακτη η προθεσμία των 30 ημερών
Αν περάσει άπρακτη η προθεσμία των 30 ημερών χωρίς ο ο οφειλέτης να έχει ασκήσει τις λεγόμενες αντιρρήσεις, τότε μπορεί να γίνει επανεξέταση της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής ενώπιον του δικαστηρίου που την εξέδωσε με τις ακόλουθες προυποθέσεις :
ι/ η διαταγή πληρωμής να κοινοποιήθηκε ή να επιδόθηκε χωρίς αποδεικτικό παραλαβής εκ μέρους του καθού και οφειλέτη και η επίδοση ή κοινοποίηση να μην ήταν έγκυρη με συνέπεια να μην μπόρεσε ο οφειλέτης να προετοιμάσει την υπεράσπισή του
ιι/ ο οφειλέτης να μην μπόρεσε να ασκήσεις τις προαναφερόμενες αντιρρήσεις για λόγους ανωτέρας βίας ή εκτάκτων περιστάσεων,
ιιι/ η έκδοση της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής να ήταν προδήλως εσφαλμένη

ΈΤΣΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ αν το δικαστήριο απορρίψει την αίτηση του οφειλέτης για επανεξέταση της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής αυτή παραμένει σε ισχύ, ενώ αν την την κάνει δεκτή αυτή καθίσταται αυτοδικαίως άκυρη.

ΠΟΤΕ ΑΝΑΚΥΠΤΕΙ Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ:
Σε κάποιες περιπτώσεις η εκτέλεση της ευρωπαικής διαταγής πληρωμής απορρίπτεται, κατόπιν αιτήσεως του καθού, απο το αρμόδιο δικαστήριο του κράτους μέλους όπου πρόκειται να γίνει η εκτέλεση, αν η ευρωπαική διαταγή πληρωμής είναι ασυμβίβαστη με προγενέστερη απόφαση ή διαταγή που είχε εκδοθεί προηγουμένως σε κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα. ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ είναι προπάντως να πρόκειται για την ίδια υπόθεση, να έχει εκδοθεί μεταξύ των ίδιων διαδίκων και να αναγνωρίζεται στο κράτος μέλος της εκτέλεσης. 

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Ασφάλιση της απαίτησής μας-Ασφαλιστικά μέτρα-Επικείμενος κίνδυνος

Εξ αφορμής του άρθρου που διάβασα για δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων  ενός φυσικού προσώπου που είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση από τη μονάδα  ΄Β της αρχής για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης των εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και τη Χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, θα σας αναλύσω τον τρόπο που ο καθένας από εσάς ο οποίος διατηρεί απαίτηση κατά φυσικών ή νομικών προσώπων μπορεί με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων να δευσμεύσει προσωρινά κινητά ή ακίνητα ή απαιτήσεις του οφειλέτη του εναντίον άλλων προσώπων μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση δυνάμενη να εκτελεστεί εναντίον κάθε περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη του.
Προσημείωση Υποθήκης
           Η δέσμευση των περουσιακών στοιχείων του οφειλέτη μπορεί να πάρει τις εξής μορφές : α/ Προσημείωση υποθήκης ακίνητων περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη (οτιδήποτε ακίνητο μπορεί να υπαχθεί σε καθεστώς προσημείωσης υποθήκης, προσοχή όμως μόνο τα ακίνητα (οικόπεδα, διαμερίσματα, χωράφια) μπορούν να προσημειωθούν και όχι κινητά περιουσιακά στοιχεία τα οποία εκ του νόμου δεν μπορούν να προσημειωθούν.
Το ασφαλιστικό μέτρο της προσημείωσης υποθήκης αγαπητοί αναγνώστες έχει την εξής έννοια. Αν υποθέσουμε ότι έχετε απαίτηση κατά κάποιου φυσικού ή νομικού προσώπου από μία σύμβαση αγοραπωλησίας ή ας πούμε από μία σύμβαση έργου, κατά την κατάρτιση των οποίων συμβάσεων το τίμημα της πώλησης ή το εργολαβικό αντάλλαγμα πιστώθηκε, και ας υποθέσουμε επιπροσθέτως ότι, κατά τη χρονική διάρκεια της πίστωσης ο οφειλέτης σας,, ναι μεν μπορεί και ενδέχεται να έχει κάποια ακίνητη περιουσία στην κυριότητά του αλλά, είτε μεν από κακοβουλία δεν σας πληρώνει (με το΄έτσι θέλω δηλαδή) είτε δε έχει περιέλθει σε τέτοια οικονομική κατάσταση αφερεγγυότητας (δεν διαθέτει ρευστότητα δηλαδή ή τον έχουν ρίξει με τη σειρά του άλλοι δικοί του οφειλέτης), τότε σας δίνεται η δυνατότητα, προσημειώνοντας την ακίνητη περιουσία του με το ασφαλιστικό μέτρο της προσημείωσης υποθήκης να αποκτήσετε σαφές προβάδισμα όταν εξοπλιστείτε με εκτελεστό τίτλο (απόφαση δικαστηρίου δηλαδή) και προχωρήσετε σε αναγκαστική εκτέλεση εναντίον του. Στην περίπτωση αυτή θα είστε οι πρώτοι που θα πάρετε χρήματα απο τη διανομή του πλειστηριάσματος (πλειστηρίασμα είναι το τίμημα που πληρώνει ο πλειοδότης σε πλειστηριασμούς όταν "χτυπάει" υπό πλειστηριασμό ακίνητο και κατοκυρώνεται στο όνομά του). 
Αυτό έχει άμεση σχέση με το εξής : Όταν ένα ακίνητο βγαίνει σε πλειστηριασμό και κατοκυρώνεται στο υπέρ κάποιου που το χτύπησε (αυτός λέγεται πλειοδότης) τότε ο υπάλληλος του πλειστηριασμού (αυτός είναι κάποιος συμβολαιογράφος) έχοντας στα χέρια του το πλειστηρίασμα προβαίνει στην διανομή του συντάσσοντας σχετικό πίνακα. Πρώτα πληρώνονται αυτοί που έχουν κάποια προνόμια απο το νόμο και σύμφωνα με τον κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Έχοντας λοιπόν εσείς προσημειώσει πρώτοι την ακίνητη περιουσία του οφειλέτη σας, έχετε το προνόμιο να είστε οι πρώτοι που θα εισπράξετε χρήματα από το πλειστηριάσμα και αφού πρώτα εισπράξετε εσείς τα χρήματα με τα οποία θα ικανοποιείται πλήρως η απαίτησή σας μετά από εσάς θα εισπράξουν χρήματα άλλοι δανειστές του οφειλέτης σας που δεν θα έχουν εξασφαλίσει την απαίτησή τους με σχετικό ίδιο προνόμιο, αλλά ίσως έχουν στα χέρια τους εναντίον του ένα απλό εκτελεστό τίτλο.
Συντηρητική κατάσχεση κινητών ή ακινήτων





Άμεση Ανάγκη- Προσωρινή Διαταγή Δικαστή-προυποθέσεις χορήγησής της 

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Αποκτήματα συζύγων μετά το ΓΑΜΟ- Διεκδικήσεις εκατέρωθεν-Προυποθέσεις

       Επειδή, στο παρόν blog μου, οι περισσότερες δημοσιεύσεις μου έχουν να κάνουν με θέματα οικογενειακού δικαίου, θα σας παραθέσω αμέσως παρακάτω ένα θέμα εξέχουσας σημασίας που συνδέεται άμεσα με τον επικείμενο χωρισμό δύο συζύγων και την έκδοση διαζυγίου. Είναι αυτό που λέμε στην νομική γλώσσα "Αξίωση του συζύγου για συμμετοχή στα αποκτήματα του άλλου συζύγου" που ρυθμίζεται από το άρθρο 1400 ΑΚ. Συγκεκριμένα το άρθρο 1400ΑΚ ορίζει τα εξής : 
"Αν ο γάμος λυθεί η ακυρωθεί και η περιουσία του ενός συζύγου έχει, αφού τελέσθηκε ο γάμος, αυξηθεί, ο άλλος σύζυγος, εφόσον συνέβαλε με οποιοδήποτε τρόπο στην αύξηση αυτή, δικαιούται να απαιτήσει την απόδοση του μέρους της αύξησης, το οποίο προέρχεται από τη δική του συμβολή. Τεκμαίρεται ότι η συμβολή αυτή ανέρχεται στο ένα τρίτο της αύξησης, εκτός αν αποδειχθεί μεγαλύτερη ή μικρότερη ή καμία συμβολή. Η προηγούμενη παράγραφος εφαρμόζεται αναλογικά και στην περίπτωση διάστασης των συζύγων που διάρκεσε περισσότερο από τρία χρόνια. Στην αύξηση της περιουσίας των συζύγων δεν υπολογίζεται ότι αυτοί απέκτησαν απο δωρεά, κληρονομιά ή κληροδοσία ή με διάθεση των αποκτημάτων από αυτές τις αιτίες". 

ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΞΙΩΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ
Για να μιλάμε όμως για δικαίωμα φυσικού προσώπου να αξιώσει τη συμμετοχή του στα αποκτήματα του άλλου συζύγου πρέπει να συμβούν τα εξής, ως κάτωθι, δηλαδή :

ι/ Λύση ή ακύρωση του γάμου, ιι/ αύξηση της περιουσίας του υπόχρεου συζύγου κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, ιιι/ συμβολή του δικαιούχου συζύγου στην επαύξηση της περιουσίας του υπόχρεου συζύγου, iv/μη παρέλευση της διετούς αποσβεστικής προθεσμίας άσκησης του εν λόγω δικαιώματος. 
Α/ Εξαίρεση. Καταρχάς στην διάταξη που μόλις προανέφερα του άρθρου 1400 ΑΚ δεν εμπίπτουν οι σχέσεις δύο ετερόφιλων ατόμων που συζούν χωρίς να έχουν τελέσει γάμο, δηλαδή ζουν  σύμφωνα με αυτό που έχει θεσπίσει ο νόμος 3719/2008 σε ελεύθερη εκτός γάμου συμβίωση (σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης). Για παράδειγμα δύο άνθρωποι που συζούν έστω και για πολλά χρόνια χωρίς να έχουν παντρευτεί και η περιουσία του ενός εκ των δύο αυξήθηκε έστω και με τη συμβολή του άλλου, δεν μπορεί ο άλλος να αξιώσει τη συμμετοχή του ούτε με την λεγόμενη αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα ούτε και με αγωγή αδικαιολογήτου πλουτισμού. Αυτό συμβαίνει, αφενός μεν , για την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα γιατί, ο νομοθέτης απαιτεί να έχει τελεστεί γάμος, ο οποίος και συνεπάγεται πολλές έννομες συνέπειες, αφετέρου δε για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, γιατί στην εξώγαμη συμβίωση η σιωπηρώς ενυπάρχουσα συμφωνία για την αμοιβαία, μέσα στα πλαίσιο της δημιουργούμενης σχέσης εμπιστοσύνης παροχή υπηρεσιών ή περιουσιακή επίδοση μεταξύ των συμβιούντων αποτελεί αιτία διατηρήσεως των εντεύθεν περιουσιακών ωφελειών του ενός και του άλλου που αποκλείει την αξίωση λόγω αδικαιλογήτου πλουτιμού.  Έτσι για παράδειγμα απορρίφθηκε αγωγή  (δεν στηριζόταν στον νόμο) γυναίκας η οποία συζούσε με κάποιον επί 18 έτη και κατά τη διάρκεια της ελεύθερης συμβιώσεώς τους, η περιουσία του ανδρός αυξήθηκε κατά 6.500,000 ευρώ. Στην αύξηση αυτή ισχυρίστηκε η γυναίκα ότι συνέβαλε κατά 50% και ζήτησε τα χρήματα αυτά από τους εξ αδιαθέτου κληρονόμους του ανδρός κατά το λόγο της κληνομικής τους μερίδας, δηλαδή αν αυτός είχε σύζυγο και τρία παιδιά, ζήτησε το 1/4 από τον καθένα τους στα 3.250,000 ευρώ που ισχυρίστηκε η γυναίκα ότι δικαιούται. Έλα όμως που ο νομοθέτης δεν θέλησε να συμπεριλάβει τέτοιου είδους περιπτώσεις και να ρυθμίσει με ανάλογη εφαρμογή νόμου (δηλαδή την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα) αλλά θέλησε αυτή (ελεύθερη συμβίωση) να μείνει αρρύθμστη. Τουτέστι με απλά ελληνικά : "Κυρία μου ή κυριέ μου, αν ήθελες να διεκδικήσεις χρήματα ας παντρευόσουν, γιατί αφού θέλατε και οι δύο να συζείτε απλώς θα θέλατε ελευθέρως και να ρυθμίσετε τις χρηματικές παροχές σας στα πλαίσια της ελευθεριότητας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, ηθελημένα δηλαδή και δεν μπορείτε να διεκδικήσετε κάτι παραπάνω, γιατί μόνο η τέλεση του γάμου εμπεριέχει και κάποιες έννομες συνέπειες αναγκαστικού δικαίου, που δεν μπορούν άλλως να ρυθμιστούν.¨ Αυτο ορίζεται με τελευταία απόφαση του Αρείου Πάγου και συγκεκριμένα την 206/2011 Α1΄ Πολιτικό Τμήμα.

Β/ Χρόνος Γένεσης και άσκησης του δικαιώματος συμμετοχής στα αποκτήματα.
Για να ασκήσει οποιοσδήποτε απο τους δύο συζύγους την αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα πρέπει να συμβαίνουν τα εξής πράγματα. Πρώτον ή να έχει εκδοθεί απόφαση δικαστηρίου που να κηρύσσει λυμένο το γάμο (απόφαση διαζυγίου δηλαδή), η οποία απόφαση πρέπει να έχει καταστεί και αμετάκλητη (αμετάκλητη είναι η απόφαση εναντίο της οποίας δεν μπορεί να ασκηθεί ούτε και αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου) ή δεύτερον οι σύζυγοι να έχουν συμπληρώσει ένα χρονικό διάστημα που βρίσκονται σε διάσταση το οποίο ο νόμος προσδιορίσει σε τρία (3) χρόνια, να έχουν δηλαδή συμπληρωμένα τρία χρόνια διάστασης. Από τη στιγμή που συμβεί ένα από τα δύο αυτά πράγματα, τότε αυτόματα γεννιέται το δικαίωμα καθενός από τους συζύγους να ασκήσει αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα.
Μέσα σε πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να ασκήσει την αγωγή ο σύζυγος;;
Ο σύζυγος στην περίπτωση που έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου για το διαζύγιο έχει ένα χρονικό περιθώριο (αποσβεστική προθεσμία καλείται στην νομική γλώσσα) δύο ετών (το κάθε έτος λογίζεται ως 365 ημερολογιακές ημέρες) για να ασκήσει την αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα. Προσοχή. Αν δεν ασκήσει την αγωγή του αυτή μέσα σ' αυτά τα δύο χρόνια τότε το δικαίωμά του αυτό παραγράφεται και κατά τα κοινώς λεγόμενα δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε άλλο, παρά μόνο σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις.
Τώρα στην περίπτωση που οι σύζυγοι βρίσκονται απλά σε διάσταση, δηλαδή συμπληρέθηκε ας πούμε η τριετής διάστασή τους και εξακολουθούν να βρίσκονται σε διάσταση χωρίς να προχωρούν στην έκδοση διαζυγίου, τότε για την περίπτωση αυτή ισχύουν τα εξής : α/ έχει υποστηριχτεί η άποψη ότι και εδώ η αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα πρέπει να ασκηθεί μέσα σε χρονικό διάστημα δύο ετών από τη στιγμή που συμπληρώνεται η τριετής διάσταση των συζύγων. Και β/ υπάρχει και η κυρίαρχη νομική άποψη που έχει υποστηριχτεί από την πλειοψηφία της θεωρίας και της νομολογίας ότι για όσο χρονικό διάστημα εξακολουθεί να υπάρχει η διάσταση των συζύγων μετά την συμπλήρωση της τριετίας από την έναρξή της, το δικαίωμα του συζύγου να ασκήσει την αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα δεν παραγράφεται με το δικαιολογητικό λόγο ότι αφού δεν έχει λυθεί ακόμα ο γάμος δεν έχουν γεννηθεί ακόμη και οι συνέπειες της λύσης του. 

Πότε ο δικαιούχος σύζυγος δεν χρειάζεται να αποδείξει κάτι-Μαχητό τεκμήριο για το 1/3 της αύξησης.
Όπως θα προσέξατε και παραπάνω στην παράθεση του άρθρου 1400 ΑΚ λέει η διάταξη σε κάποιο σημείο : "Τεκμαίρεται ότι η συμβολή ανέρχεται στο 1/3 της αύξησης εκτός και αν αποδειχθεί μικρότερη, μεγαλύτερη ή καθόλου συμβολή. Αυτό σημαίνει τα εξής, και για να το κατανοήσετε πρέπει να σας το εξηγήσω μέσα από ένα ιστορικό :
Καταρχάς η ουσιαστική βάση της αγωγής συμμετοχής στα αποκτήματα είναι πως μετά το γάμο δύο συζύγων που είχαν μία ΑΛΦΑ περιουσιακή κατάσταση κατά την χρονολογία τελέσεως του γάμου τους, π.χ ας υποθέσουμε πως ο καθένας είχε μία περιουσία που αγγίζει τις 20.000 ευρώ, συνέβη κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους ένας από αυτούς  ας υποθέσουμε να αποκτήσει περιουσία που αγγίζει το 1.000.000 ευρώ (στο όνομά του πάντα είτε αφορά ακίνητο είτε χρήματα σε λογαριασμό είτε μετοχές κ.λ.π) με τη συμβολή όμως και του άλλου συζύγου. Τότε στην περίπτωση που ο άλλος σύζυγος στραφεί εναντίον του με αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα, έχει δικαίωμα να στηρίξει την αγωγή του σε δύο νομικές βάσεις. Από τη μία μεριά μπορεί δηλαδή να πεί στο δικαστήριο ότι από την περιουσία του 1.000.000 ευρώ, του ανήκει εμένα το 1/3 αυτού, δηλαδή 333.000 και κάτι ψιλά (αυτό που είπα προηγουμένως ότι τεκμαίρεται ότι το 1/3 της αύξησης είναι με δική του συμβολή) χωρίς να χρειαστεί να αποδείξει κάτι άλλο στο δικαστήριο, δηλαδή χωρίς να χρειαστεί να προσκομίσει οποιοδήποτε έγγραφο ή μάρτυρες που να δηλώσουν ότι πράγματι το 1/3 της αύξησης της περιουσίας του άλλου συζύγου προέρχεται από δική του συμβολή. Αυτό το θέσπισε ο νομοθέτης προκειμένω να προστατέψει τον οικονομικά ασθενέστερο σύζυγο. Βέβαια στην περίπτωση αυτή ο σύζυγος του οποίου έχει αυξηθεί η περιουσία δεν υποχρεούται να δεχτεί αυτό που λέει ο νόμος. Συγκεκριμένα του δίνεται τη δυνατότητα να αποδείξει στο δικαστήριο πως η συμβολή του συζύγου που αξιώνει μέρος της αυξηθείσας περιουσίας του είναι μικρότερη από το 1/3 που τεκμαίρεται ότι του ανήκει ή ακόμη πως δεν υπήρξε καμία συμβολή του δικαιούχου συζύγου στην επαύξηση της δικής του περιουσίας.
Απλά εδώ το σημείο που πρέπει να προσεχτεί είναι πως ο δικαιούχος σύζυγος που διεκδικεί το 1/3 που του δίνει ο νόμος από την επαύξησης της περιουσίας του άλλου δεν χρείαζεται να αποδείξει τίποτα στο δικαστήριο, για τον τρόπο ή τρόπους δηλαδή που έχει συμβάλει για να αυξηθεί η περιουσία του άλλου συζύγου και με αυτό τον τρόπο το βάρος της απόδειξης ότι δεν δικαιούται ούτε καν το 1/3 της αύξησης πέφτει στον υπόχρεο για την καταβολή άλλο σύζυγο.

Πότε χρειάζεται να αποδείξει την συμβολή του στα αποκτήματα ο δικαιούχος σύζυγος
Όταν όμως ο σύζυγος που αξιώνει την συμμετοχή στα αποκτήματα του άλλου διατείνεται ότι η συμβολή του στην απόκτηση αυτών είναι μεγαλύτερη από το 1/3 που (χωρίς να χρείαζεται απόδειξη δηλαδή) του δίνει ο νόμος, τότε καλείται αυτός στο δικαστήριο με αποδείξεις να τεκμηριώσει την συμμετοχή στα αποκτήματα του άλλου συζύγου. Αυτός δηλαδή έχει το βάρος της απόδειξης των ισχυρισμών του δηλαδή και ο αντίδικος σύζυγός του μπορεί να αποκρούσει τους ισχυρισμούς του ανταποδεικτικά. Όμως και στην περίπτωση αυτή ο δικαιούχος σύζυγος κατά κάποιο τρόπο πάλι ευνοημένος είναι από την άποψη ό,τι, αν δεν καταφέρει να αποδείξει ότι συμβολή του στην απόκτηση των αποκτημάτων από τον άλλο σύζυγο είναι μεγαλύτερη του 1/3 που τον καλύπτει ο νόμος, ο τελευταίος (νόμος) υποχρεώνει τους δικαστές να ερευνήσουν την βάση του μαχητού τεκμήριο του 1/3 που δικαιούται ο δικαιούχος σύζυγος χωρίς να χρειάζεται να το αποδείξει δηλαδή, π.χ αν ο δικαιούχος σύζυγος κάνει αγωγή για συμμετοχή στα αποκτήματα στον αντίδικό του σύζυγο του οποίου η περιουσία αυξήθηκε ας υποθέσουμε στα 600.000 ευρώ και χρησιμοποιήσει ως βάση της αγωγής του ότι δικαούται τα μισά, δηλαδή τα 300.000 ευρώ, τότε αν δεν καταφέρει με αποδείξεις να πείσει το δικαστήριο ότι όντως το 50% της αύξησης της περιουσίας του αντιδίκου συζύγου του προέρχεται από δική του συμβολή, το δικαστήριο δεν θα απορρίψει ολοκληρωτικά την αγωγή μου, αλλά θα αποφανθεί αν αυτός δικαιούαι το υ 1/3 της αύξησης, δηλαδή τα 200.000 ευρώ και μόνο αν ο αντίδικος σύζυγός  ανταποδείξει στο δικαστήριο ότι δεν δικαιούται ούτε αυτά, γιατί με κανένα τρόπο δεν συνεισέφερε στην επαύξηση της περιουσίας που αποκτήθηκε μετά το γάμο, ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ Η ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΩΣ ΟΥΣΙΑ ΑΒΑΣΙΜΗ.


Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Στέρηση διατροφής λόγω θανάτωσης υπόχρεου προσώπου.

Αγαπητοί  αναγνώστες, όπως ορίζει το άρθρο 928 εδαφ.β΄ του ΑΚ "σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου ο υπόχρεος οφείλει να αποζημιώσει εκείνον που κατά νόμον έχει δικαίωμα να απαιτεί απο το θύμα διατροφή ή παροχή υπηρεσιών. "
       Αυτό έχει άμεση συνάρτηση με αυτά που ορίζουν οι διατάξεις 1389 και 1390 ΑΚ, σύμφωνα με τις οποίες "οι σύζυγοι έχουν υποχρέωση να συνεισφέρουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις τους, για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας.  Έτσι όπως έχω αναφέρει στην ανάρτηση μου για τον υπολογισμό του ύψους της διατροφής, ο καθένας από τις συζύγους υποχρεούται να συνεισφέρει για την αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών (οικογενειακές ανάγκες θεωρούνται α) η αμοιβαία υποχρέωση των συζύγων για διατροφή τους, β) η κοινή υποχρέωση των συζύγων για διατροφή των τέκνων τους και γ) η εν γένει υποχρέωσή τους στην λειτουργία του κοινού οίκου. Τώρα, Στην υποχρέωση συνεισφοράς που έχει ανάλογα με τις δυνάμεις του ο κάθε σύζυγος, αντιστοιχεί αμοιβαίο εκ του νόμου δικαίωμα του άλλου συζύγου να αξιώνει την συνεισφορά των δυνάμεων αυτών και των υπηρεσιών του. 
Για να ενσωματώσαμε τις ανωτέρω διατάξεις σε ένα παράδειγμα σας λέω το εξής : Αν και δυστυχώς που συμβαίνει κάποιες φορές σκοτώνεται ένας σύζυγος σε ατύχημα ας πούμε, ο άλλος σύζυγος καθώς και τα τέκνα του δικαιούνται να απαιτήσουν από τον υπεύθυνο για το ατύχημα αποζημίωση για στέρηση διατροφής την οποία διατροφή δικαιούνται σύμφωνα με το νόμο ο σύζυγος και το τέκνο όπως προανέφερα.
ΠΟΣΟ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ;
Το ποσό αποζημίωσης φυσικά και θα εξαρτηθεί από τις οικονομικές δυνάμεις που είχε ο μακαρίτης σε συσχετισμό με τις οικονομικές δυνάμεις του άλλου συζύγου από τον οποίο συσχετισμό θα προκύψει και το ποσοστό της συνεισφοράς που είχε ο μακαρίτης όταν ζούσε για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας (αμοιβαία υποχρέωση για διατροφής τους, διατροφή των τέκνων, συνεισφορά στη λειτουργία του οίκου).