Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

H 2η ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΑ ΦΡΑΓΚΑ (CHF)!!!!!!!

                           Αγαπητοί αναγνώστες, η 2η απόφαση δικαίωσης δανειολήπτη σε ελβετικά φράγκα είναι γεγονός. 
              Η εν λόγω απόφαση αφορά δύο δάνεια αρχικώς εις ευρώ που καταρτίστηκαν με δύο έγγραφες δανειακές συμβάσεις αντίστοιχα το έτος 2005. Εις την συνέχεια το έτος 2007 και δη τον μήνα Οκτώβριο κατόπιν προτροπής, με αποκλειστική πρωτοβουλία της τράπεζας, δια μετατροπή του νομίσματος εξυπηρέτησης του δανείου από αυτό του ευρώ εις αυτό του ελβετικού φράγκου (CHF), οι εντολείς μου έδωσαν τη συγκατάθεσή τους και τελικώς το δάνειο από εκείνη την χρονική στιγμή και εφεξής άρχισε να εξυπηρετείται με καταβολές εις το νόμισμα του ευρώ, οι οποίες μετατρέπονταν λογιστικώς εις ελβετικά φράγκα με βάση την τρέχουσα κάθε φορά ισοτιμία. Οπότε η επίδικη υπόθεση αφορά δανειολήπτες δανείων που αρχικώς συνήφθησαν εις ευρώ και εις την συνέχεια μετατράπησαν- δια την ακρίβεια- το νόμισμα εξυπηρέτησης του δανείου μετατράπη από αυτό το ευρώ εις αυτό του ελβετικού φράγκου με βάση τροποποιητικές συμβάσεις.
           Άξιον αναφοράς αποτελεί το γεγονός ότι, παρόλου που εν συνεχεία υπεγράφησαν και τρεις (3) ρυθμίσεις των εν λόγω δανείων (αιτιώδεις αναγνωρίσεις χρέους), εντούτοις με την κύρια βάση της αγωγής μας είχαμε αιτηθεί την αναγνώριση της ακυρότητάς τους λόγω της αντίθεσης των (τροποποιητικών συμβάσεων) εις τα χρηστά ήθη (178 ΑΚ), αίτημά μας που έγινε πανηγυρικά δεκτό από το δικαστήριο και εν τέλη έγινε δεκτό το αίτημά μας να ισχύουν αναδρομικώς ως ισχυρές και έγκυρες οι αρχικές συναφθείσες δανειακές συμβάσεις σε ευρώ.
          Τελικώς το διατακτικό (με απλά λόγια το δικαστήριο αποφάσισε) έχεις ως εξής, ήτοι : 

- ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι οι ......./8.11.2011 και ........../30.09.2010 πράξεις τροποποίησης δανείου είναι άκυρες.
-ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι οι ενάγοντες όφειλαν στις 30.08.2012 στην εναγόμενη (τράπεζα) το ποσό των 183.284,38 € για την 1094/21.10.2005 σύμβαση και 4.210.71 € για την 1099/21.10.2005 σύμβαση.

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ σκαναρισμένα μέρη της εκδοθήσας απόφασης.

Με εκτίμηση εις όλους εσάς

Αντώνιος Ν. Πράτας
Δικηγόρος Παρ' Εφέταις.













Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ ΠΡΑΞΗ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΣΤΑ ΗΘΗ (178, 919 ΑΚ) ;. ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2006-2009 ΧΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΛΟΓΩ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ;

                            Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 178ΑΚ "δικαιοπραξία που αντιβαίνει στα χρηστά ήθη είναι άκυρη", ως κριτήριο δε των χρηστών ηθών χρησιμεύουν οι ιδέες του κατά τη γενική αντίληψη με φρόνηση και χρηστότητα σκεπτόμενου μέσου κοινωνικού ανθρώπου". Επιπλέον η αντίθεση εις τα χρηστά ήθη, που επιφέρει ακυρότητα της δικαιοπραξίας κρίνεται από το περιεχόμενο της τελευταίας, όχι μεμονωμένα βάσει της αιτίας που κίνησε τους συμβαλλομένους να τη συνάψουν ή του σκοπού εις τον οποίο απέβλεψαν, αλλά του συνόλου των συνθηκών και περιστάσεων που τη συνοδεύουν, με τη βοήθεια των διδαγμάτων της κοινής πείρας (ΑΠ 1734/2009). Εξάλλου σύμφωνα με το άρθρο 919 ΑΚ "Όποιος με πρόθεση ζημίωσε άλλον κατά τρόπο αντίθετο στα χρηστά ήθη έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει". Προυποθέσεις εφαρμογής της εν λόγω διάταξης 919 ΑΚ είναι : α. συμπεριφορά του δράστη (πράξη ή παράλειψη αναγόμενη εις άσκηση δικαιώματος που αντίκειται εις τα χρηστά ήθη, β. πρόθεση του δράστη για την επαγωγή της ζημίας έστω και με τη μορφή του ενδεχόμενου δόλου, γ. πρόκληση της ζημίας αυτής σε άλλον, δ. αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της αντίθεσης στα χρηστά ήθη συμπεριφοράς του δράστη και της ζημίας του σε άλλον. Συνεπώς κύριο χαρακτηριστό της ιδιαίτερης αδικοπραξίας του άρθρου 919 ΑΚ είναι η αντίθεση προς τα χρηστά ήθη, η έννοια των οποίων είναι νομική, εξετέζεται όμως αντικειμενικώς, σύμφωνα με την αντίληψη του υγιώς κατά το δίκαιο και κατά τη γενική αντίληψη του χρηστώς και με φρόνηση σκεπτόμενου ανθρώπου εις συνδυασμό πάντα με το επιτρεπτό του επιδιωχθέντος σκοπού έστω και θεμιτού και των χρησιμοποιηθέντων μέσων.

  Το Κύριο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής : Είναι το δάνειο εις ελβετικό φράγκο δικαιοπραξία αντίθετα με τα χρηστά ήθη ;            
     Η απάντηση που πρέπει να δοθεί εις την προαναφερομένη ερώτησή είναι πως το δάνειο εις ελβετικό φράγκο ως δάνειο εις συνάλλαγμα είναι ΚΑΤΑΡΧΑΣ ένα καθόλα νόμιμο δάνειο. Πρόβλημα όμως μπορεί να υπάρξει εις τις προδιατυπωμένες συμβάσεις τραπεζικών δανείων εις συνάλλαγμα και δη εις ελβετικό φράγκο, οι οποίες με τον τρόπο με τον οποίο προδιατυπώθηκαν από ορισμένες τραπεζικές ανώνυμες εταιρίες εις συνδυασμό με τις συγκεκριμένες συνθήκες της χρονικής περιόδου 2006-2009 μπορεί να αξιολογηθούν από τις δικαστικές αρχές της χώρας ως συμπεριφορά τράπεζας η οποία αντίκειται εις τα χρηστά ήθη. Εις την εν λόγω περίπτωση όντως μπορεί να θεμελιωθεί αξίωση ενός φυσικού προσώπου τόσο δια αποζημίωση λόγω της θετικής ζημίας που υπέστη αυτό εξαιτίας της εις βάρος του δυσμενούς αλλαγής της συναλλαγματικής ισοτιμίας όσο και δια  χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης απέναντι εις μία τραπεζική ανώνυμη εταιρία λαμβανομένων ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ υπόψη των εν λόγω παραμέτρων : 

α. Η Τράπεζα είναι επαγγελματίας και γνώστης της αγοράς χρήματος με ευρύτατη πληροφόρηση εις τον χρηματοπιστωτικό τομέα, λόγω δε της θέσης της αυτής, μπορεί να προκύψει υποχρέωσή της να καταστήσει τον πελάτη της κοινωνό ορισμένων πληροφοριών ή να του παράσχει συμβουλές, 
β. από τη συμπεριφορά της τράπεζας εξαρτάται πολλές φορές και η οικονομική κατάσταση του πελάτη της,
γ. οι σχέσεις τράπεζας και πελάτη έχουν εμπιστευτικό και άρα ιδιαίτερα ευαίσθητο χαρακτήρα, 
δ. τα πιστωτικά ιδρύματα δεν είναι απλές εμπορικές επιχειρήσεις, αλλά επιτελούν σημαντικότατη λειτουργία εις την εθνική οικονομία κάθε χώρας διότι χρηματοδοτούν το εμπόριο, τη βιομηχανία και τη κατανάλωση. Η θέση αυτή των τραπεζών τους επιβάλει την υποχρέωση ομαλής και καλόπιστης συνεργασίας με τους πελάτες της, 
ε. η Τράπεζα έχει κατά κανόνα μεγαλύτερη οικονομική ισχύ από τον πελάτη της. 
    Εξ όλων των ανωτέρω συνάγεται ότι η θέση της τράπεζας είναι κατά πολύ πλεονεκτικότερη από αυτή των πελατών της, πράγμα που δικαιολογεί τη δημιουργία αυξημένης υποχρέωσης προστασίας των συμφερόντων των τελευταίων, η οποία εξειδικεύεται με βάση τις ειδικές συνθήκες κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης. Και τούτο συμβαίνει δοθέντος ότι, μεταξύ τράπεζας και πελάτη δημιουργείται μία εξειδικευμένη σχέση εμπιστοσύνης και εξάρτησης του πελάτη, καθόσον, όπως προείπα, η τράπεζα έχει ειδικές γνώσεις των συνθηκών της αγοράς, καθώς και ευρύτατο φάσμα πληροφοριών. 

ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΕΙΣ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ ΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΩΣ ΑΝΩ, ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥ.-
              Πρώτον, όπως έχω πολλάκις προαναφέρει εις πολλά δημοσιεύματά μου, η πλειονότητα των δανείων εις ελβετικό φράγκο χορηγήθησαν εις μία χρονική περίοδο κατά την οποία οι τράπεζες γνώριζαν το ενδεχόμενο υποτίμησης του ευρώ μέχρι και ποσοστό της τάξης του 30% και είχαν προβεί εις τέτοιες προσομοιώσεις καταστάσεων κρίσης εις το χαρτοφυλάκιό τους εις συνάλλαγμα. Εκείνη την περίοδο μάλιστα οι τράπεζες διαφήμιζαν τα εν λόγω δάνεια ως τα πιο συμφέροντα προιόντα της αγοράς εν σχέσει με άλλα δάνεια εις ευρώ (€).
              Δεύτερον, εις καμία των περιπτώσεων που έχω χειριστεί μέχρις και σήμερα οι τράπεζες δεν είχαν συμμορφωθεί με τα προαπαιτούμενα της υπ' αριθμ. 2501/2002 Πράξης του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
                 Τρίτον, εις όλες τις περιπτώσεις που έχω δικάσει μέχρι και σήμερα δεν απεδείχθη από τις τράπεζες ότι τα δια δάνεια που χορήγησαν είχαν προηγουμένως δανειστεί ελβετικά φράγκα από την διατραπεζική αγορά, αλλά ότι επρόκειτο δια λογιστικές μετατροπές. Δηλαδή ο δανειολήπτης πλήρωνε την μηνιαία δόση του εις ευρώ και εις την συνέχει η τράπεζα το μετέτρεπε εις ελβετικό φράγκο με λογιστικό υπολογισμό ανάλογα της τρέχουσας κάθε φορά ισοτιμίας. 
                 Τέταρτον, πολλοί δανειολήπτες οι οποίοι αρχικώς είχαν συνάψει δανειακές συμβάσεις εις ευρώ κλήθησαν με πρωτοβουλία των τραπεζών την προαναφερόμενη χρονική περίοδο και μετέτρεψαν το νόμισμα του δανείου τους από ευρώ (€) εις ελβετικό φράγκο (CHF).
               Πέμπτον, πολλές από τις συναφθείσες συμβάσεις εις ελβετικό φράγκο, προέβλεπαν αρχικώς μία προστασία δόσης δια τα πρώτα τρία ή τέσσερα χρόνια, οι δε τράπεζες είχαν συμφωνήσει δια τη συνέχεια την δυνατότητα ανανέωσης της προστασίας χωρίς όμως προδιαγεγραμμένα κριτήρια. 

              Μετά ταύτα, οι προαναφερόμενες ενέργειες των τραπεζών κατά την άποψή μου συνιστούν ενέργειες αντίθετες εις τα χρηστά ήθη (919 ΑΚ), διότι είναι αντιφατικό ενώ επέλεξαν οι ίδιες να χορηγήσουν τέτοια δάνεια ως στεγαστικά και μάλιστα με προδιατυμένες συμβάσεις με δήθεν πλεονεκτήματα προστασίας δόσεως κ.λπ, τη σιγμή που είχαν την επιλεκτική γνώση του ενδεχομένου υποτιμήσεως του ευρώ, ταυτόχρονα να στερούν την δυνατότητα από τους δανειολήπτες τεχνηέντως δια των προδιατυπωμένων συμβάσεων δια συνολική και εις συνεχή βάση αποτελεσματική αντισταθμιστική προστασία από τον συναλλαγματικό κίνδυνο δια όλη τη συμβατική διάρκεια. Οι τράπεζες γνώριζαν εκ των προτέρων ότι οι εν λόγω συμβάσεις με τους προδιατυπωμένους και άνευ διαπραγματεύσεων γενικούς όρους συναλλαγής, δια της λειτουργίας τους θα είχαν ως ενδεχόμενη συνέπεια την διόγκωση τόσο του αλήκτου κεφαλαίου όσο της μηνιαίας δόσης μέχρι και ποσοστό της τάξης του 30% και την συνακόλουθη πρόκληση ζημίας εκ του λόγου αυτού και πάρα ταύτα ενέμειναν εις την ειρημένη συμπεριφορά τους.

Αντώνιος Ν. Πράτας
Δικηγόρος Παρ' Εφέταις
τηλ. 6974-417556. 
               
               
                      

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

AKOMH MIA ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΔΕΚΤΗ ΣΕ ΝΕΑ ΑΙΤΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ MEΤΡΩΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΚΑΤΑ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ- ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟ ΕΤΟΣ 2007 ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΑΠΟ ΕΥΡΩ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ CHF

           Ακόμη μία προσωρινή διαταγή αναστολής εκτέλεσης των εξαναγκαστικών μέτρων της τράπεζας εγένετο δεκτό από τη δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ύστερα από ανακοπή και αναστολή εκτέλεσης που ασκήθηκε κατά της ...../2014 διαταγής πληρωμής του Προέδρου του Μ. Πρωτοδικείου
             Η επίδικη περίπτωση αφορά εν στεγαστικό δάνειο δια την αγορά πρώτης κατοικίας εις τη Βούλα αττικής. Το αρχικά, το έτος 2005, εκταμιευθέν ποσό ήτο πεντακόσιες χιλιάδες (500.000,00 €) ευρώ και μετά από αλλεπάλληλες καταβολές και τακτική προσήκουσα εξυπηρέτησή του εκ του εντολέα, ανερχόμενων των καταβολών εις το συνολικό ποσό των 70.000,00 €, οι προστηθέντες υπαλλήλοι της τράπεζας με αποκλειστική δική τους πρωτοβουλία τον Ιανουάριο του έτους 2007 κάλεσαν τηλεφωνικώς τους εντολείς μου προκειμένω να τους συναντήσουν. Εις την επιγενόμενη συνάντηση εις το υποκατάστημα της τράπεζας, με το πρόσχημα της θεώρησής τους ως από τους καλύτερους πελάτες της, οι αρμόδια επί των χορηγήσεων υπάλληλος της τράπεζας προέτρεψε και συμβούλεψε καθοδηγητικά τους εντολείς μου να μετατρέψουν το νόμισμα εξυπηρέτησης του δανείου από ευρώ εις ελβετικό φράγκο. Η εν λόγω μετατροπή πραγματοποιήθηκε ως δήθεν συμφερότερος επαναπροσανατολισμός εκπλήρωσης της παροχής των εντολέων μου, όμως μετά την ραγδαία υποτίμηση του ευρώ εις ποσοστό της τάξης του 30%, γεγονός που ήτο εις γνώση όλων των συστημικών τραπεζών προ της καταρτίσεως της εν λόγω μετατροπής, αυξήθηκε αναλόγως  τόσο η μηνιαία δόση του εντολέως όσο και το άληκτο κεφάλαιό του. Αυτό ήτο με βάση τα συμπεφωνημένα (σύμφωνα με σύμβαση) λογιστικά ΛΟΓΙΚΟ τόσο δια την επίδικη περίπτωση όσο και δια όλα τα δάνεια εις CHF. Μετά ταύτα η δόση του απο 3.000 € έφτασε εις το δυσθεώρητο ποσό των 4.500,00 €.
          Έτι δε περαιτέρω, η δυσμενής μεταβολή των οικονομικών συνθηκών εις την χώρα είχε και έχει ως αποτέλεσμα όλα συνολικά τα δάνεια εις τα οποία εμπεριέχονται φυσικά και αυτά εις ελβετικό φράγκο να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν και να λειτουργήσουν κατά τα συμπεφωνημένα. (Pacta sunt serventa).
     
            Ειδικότερα, αξίζει εις το σημείο τούτο να σημειωθεί, ότι τα δάνεια εις ελβετικό φράγκο (CHF) δεν είναι μόνο ότι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν λόγω και της δυσμενούς αλλαγής της ισοτιμίας, δοθέντος ότι ως δάνεια συναφθέντα εις εποχή κατά την οποία επικρατούσαν εντελώς διαφορετικές οικονομικές συνθήκες εξυπηρετούμενα πλέον από τον σύγχρονο πτωχό έλληνα πολίτη και  φορολογούμενο, ακόμη και εις την σύγχρονη της κατάρτισής τους ισοτιμία δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν. Αυτό συνιστά ένα πρόσθετο πρόβλημα δια αναπροσαρμογή της σύμβασης, που ο συντάσσων το παρόν κείμενο έχει μεριμνήσει δια τους εντολείς του. Απαιτεί όμως η αναπροσαρμογή της σύμβασης ενεργή συμβατική σχέση, τουτέστι αδύνατη η αναπροσαρμογή εις καταγγελμένη σύμβαση δανείου.
                 Εν τέλει μετά από την κατάθεση της ανακοπής και της αναστολής εκτέλεσης και την περάτωση της διαδικασίας προσωρινής διαταγής που εις το Πρωτοδικείο Αθηνών έχει τα χαρακτηριστικά ως μίας μικρής πλήρους κατά τα άλλα ακροααματικής διαδικασίας, η δικαστής ήτο δια ακόμη μία φορά, πιθανολογώντας την ευδοκίμηση κάποιου εκ των 6 λόγων ανακοπής μας, θετική και την χορήγησε δια ακόμη μία φορά.  
      Αξίζει να σημειωθεί πως ο χρόνος εκδίκασής της αναστολής εκτέλεσης συμπίπτει με αυτόν της συζήτησης της ανακοπής και δη τον Ιανουάριο του έτους 2017.


Αντώνιος Πράτας
Δικηγόρος Παρ' Εφέταις  

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

ΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΝΕΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ (CHF)

                     Η εν λόγω προσωρινή διαταγή αφορούσε την αναστολή εκτέλεσης κάθε εξαναγκαστικής ενέργειας της αντιδίκου τράπεζας, η οποία μετά από αίτησή της πέτυχε την έκδοση διαταγής πληρωμής από σύμβαση στεγαστικού δανείου εις Ελβετικό Φράγκο (CHF). Ασκήσαμε άμεσα ανακοπή εντός 15νθημέρου από την επίδοση εις τον εντολέα μου της διαταγής προς πληρωμή και φυσικά αναστολή εκτέλεσης κατ' αυτής, έτι δε περαιτέρω ζητήσαμε και προσωρινή διαταγή η οποία να απαγορεύει κάθε πράξη εκτέλεσης μέχρι και την συζήτηση της αναστολής εκτέλεσης.-
 
             Η χορήγηση της προσωρινής διαταγής κατ' άρθρο 691 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ είναι μείζονος σημασίας εις τα μεγάλα Πρωτοδικεία της χώρας, ιδίως εις αυτά των Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης κ.λ.π δια τον λόγον ότι και εις την προαναφερόμενη περίπτωση η συζήτηση της αίτησης Αναστολής Εκτέλεσης όπως και αυτή της ανακοπής προσδιορίστηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δια τον Δεκέμβριο του έτους 2016. 
                 Εν τέλει όμως, κατά τη συζήτηση της προσωρινής διαταγής είμαστε δια τον, ως άνω, λόγο επαρκώς προετοιμασμένοι, αναλύσαμε τους ισχυρισμούς μας εις την Πρόεδρο Πρωτοδικών, προσκομίσαμε τα έγγραφα από την επισκόπηση των οποίων, κατά τη γνώμη μου, πιθανολογείται ένα πρώτο δικανικό συμπέρασμα και φυσικά την υπάρχουσα έως τώρα νομολογία δια τις υποθέσεις αυτές. Εν τέλει τονίσαμε την ανεπανόρθωτη βλάβη την οποία ενδέχεται να υποστούμε εις την περίπτωση που η αντίδικος προβεί εις οποιαδήποτε εξαναστική ενέργεια, δοθέντος ότι η αντίδικος τράπεζα θα εισπράξει χρήματα που εις την ουσία δεν μας έχει δανείσει ποτέ, ίσως και χρήματα που μας ζητά δυνάμει όρου που ζητάμε να κηρυχθεί καταχρηστικός και άκυρος (την αναγνώρισή του εννοώ).

Μετά ταύτα δύο μέρες αργότερα εδόθει η προσωρινή διαταγή- καλύπτουσα τον εντολέα μου έως και τον Δεκέμβριο του έτους 2016, χωρίς να μπορεί πλέον η Τράπεζα να προβεί εις οποιαδήποτε πράξη εξαναγκαστική εισπράξεως της οφειλής της απορρέουσας από δάνειο εις Ελβετικό Φράγκο (CHF) 
 

Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Τροποποίηση- Διάπλαση εκκρεμών τραπεζικών Συμβάσεων εν μέσω της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης

       Αγαπητοί αναγνώστες, οι περισσότεροι από εσάς φαντάζομαι πως προβληματίζεστε δια τον λόγον ότι έχετε συμβληθεί εις μία τραπεζική σύμβαση είτε αυτή είναι στεγαστικό, επαγγελματικό, καταναλωτικό δάνειο όταν τα οικονομικά δεδομένα της χώρας και δη οι τιμές των ακινήτων, η φορολογία, οι μισθοί και οι συντάξεις και εντεύθεν η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων ήτο πολύ διαφορετικά εν σχέσει με τα τωρινά μεγέθη, εσείς όμως εξακολουθείτε να αποτελείτε μέρος των ως άνω συμβάσεων. Και αναρωτιέστε αν υπάρχει εις την παρούσα φάση κάποια λύση. 
  Η λύση αυτή υπάρχει και είναι η διάπλαση της εκκρεμούς πιστωτικής σύμβασης από το δικαστήριο. Τί εστί διάπλαση; Διάπλαση της σύμβασης καταρχάς σημαίνει ετερόνομη παρέμβαση από το δικαστή σε μία ήδη διαμορφωμένη σύμβαση που εξακολουθεί να υφίσταται. Αυτό δια να συμβεί πρέπει να προβλέπεται καταρχάς απο το νόμο και να είναι συμβατό με την συνταγματική αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων του άρθρου 5 παρ. 1 του συντάγματος. 

Ευτυχώς ο έλληνας νομοθέτης έχει προβλέψει δια την διάπλαση των συμβάσεων εις το άρθρο 71 Κ.Πολ.Δ εις το οποίο : μεταβολή ή κατάργηση έννομης σχέσης" με δικαστική διαπλαστική αγωγή είναι δυνατή μόνο στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος. 

Οι διατάξεις του ελληνικού αστικού δικαίου που αναφέρονται εις την προαναφερόμενη διάπλαση είναι αυτές των άρθρων 388 ΑΚ εις τις περιπτώσεις απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών επί αμφοτεροβαρών συμβάσεων και η ακόμη πιο γενική ρύθμιση του άρθρου 288ΑΚ η οποία και επιτάσσει την τήρηση της αρχής της καλής πίστης εις όλες τις ενοχικές σχέσεις και εν προκειμένω και στις τραπεζικές πιστώσεις που μας ενδιαφέρουν. 
   Τώρα για να εφαρμοστούν οι ως άνω διατάξεις πρέπει να ισχύουν ορισμένες προυποθέσεις που έχει θεσπίσει ο νομοθέτης, δοθέντος ότι οι προαναφερθείσες διατάξεις δεν πρέπει να καταστρατηγούν την θεμελιώδη αρχή της "ελευθερίας των συμβάσεων κατ' άρθρο 361ΑΚ), την αρχή των συμπεφωνημένων όπως και την ασφάλεια που πρέπει να ενυπάρχει εις τις συναλλαγές. 
   Οι προυποθέσεις δια την εφαρμογή του άρθρου 288 ΑΚ είναι οι εξής : α. μόνιμη μεταβολή των συνθηκών από την σύναψη της σύμβασης δανείου (στην νομική γλώσσα ονομάζεται πίστωση) κατά το διάστημα απο την σύναψή του μέχρι και το χρόνο άσκησης της αγωγής, ανεξάρτητα από το υπαίτιο, το ανυπαίτιο, το έκτακτο και το απρόβλεπτο των λόγων που προξένησαν την εν λόγω μεταβολή β. ουσιώδης απόκλιση (αύξηση ή μείωση) κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής ανάμεσα στα απο την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη επιβαλλόμενα  και τα συμπεφωνημένα (δόση εννοείται), εις τρόπο ώστε η διατήρηση τούτου να επιφέρει ζημία στον ενάγοντα δανειολήπτη, η οποία υπερβαίνει τον αναλαμβανόμενο με την αρχική σύμβαση κίνδυνο και γ. αιτιώδης σύνδεσμος ανάμεσα στην μεταβολή των συνθηκών και την επιστροφή του δανείου δια των συμπεφωνημένων τοκοχρεωλυτικών δόσεων.

 Από την άλλη δια την εφαρμογή του άρθρου 388 ΑΚ, η οποία είναι πιο ειδική από αυτή του άρθρου 288ΑΚ, πρέπει δια την εφαρμογή του στο πραγματικό της κάθε πίστωσης ΝΑΙ ΜΕΝ να συντρέχει μεταβολή των περιστατικών εις τα οποία κυρίως τα συμβαλλόμενα μέρη να στήριξαν την σύναψη της ΑΜΦΟΤΕΡΟΒΑΡΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ (δεν εφαρμόζεται το 388 σε ετεροβαρείς συμβάσεις), β. η μεταβολή να είναι φυσικά μεταγενέστερη της σύναψης του δανείου και γ. να οφείλεται σε λόγους που ήτο έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν δ. Λόγω της μεταβολής των συνθηκών η παροχή του δανειολήπτη που εννοείται ότι είναι η επιστρεφόμενη τοκοχρεωλυτική δόση ενόψει και της αντιπαροχής να καθίσταται υπέρμετρα επαχθής και ε. η μεταβολή εν σχέση με την γνώση της από τον δανειολήπτη να είναι προβλεπτή ή απρόβλεπτη, ήτοι να μην μπορούσε να προβλεφθεί, διαφορετικά εις την περίπτωση που είναι υπαίτια (δηλ. θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί) τότε τυγχάνει εφαρμογής μόνο το άρθρο 288ΑΚ.

Και ναι μεν είναι αληθές ότι όλα τα παραπάνω συνιστούν νομικές ορολογίες που δεν μπορεί να καθίστανται χρήσιμα σε μη έχοντες νομικές γνώσεις, όμως δια απλών παραδειγμάτων μπορούν να καταστούν σχετικά καταννοήσιμα.

Παραδείγματος χάριν, ένας δανειολήπτης δανείστηκε το έτος 2007 (400.000 CHF) ελβετικά φράγκα, ας υποθέσουμε με ισοτιμία 1 ευρώ προς 1,6500CHF)CHF, ήτοι εκταμίευσε εις ευρώ το ποσό των 242.000 € περίπου. Εάν υποθέσουμε ότι μέχρις και σήμερα έχει καταβάλει ένα ποσό της τάξης των 60.000,00 €, θα έπρεπε σύμφωνα με τις προσωπικές του εκτιμήσεις να οφείλει χροντρικά 200.000 . Σήμερα μετά την ραγδαία υποτίμηση του ευρώ εν σχέσει με το ελβετικό και μετά τις ανελλιπείς ως άνω καταβολές του ο εν λόγω δανειολήπτης φέρεται ότι οφείλει 280.000 €. 

Βασικές σκέψεις περί υπαγωγής των ως άνω νομικών κανόνων στο πραγματικό του παραδείγματός μας. 

1. Καταρχάς το δάνειο εις ελβετικό φράγκο είναι αμφοτεροβαρής σύμβαση, δοθέντος ότι η παροχή του οφειλέτη είναι η μηνιαία ΤΟΚΟΧΡΕΩΛΥΤΙΚΗ δόση. Άρα εδώ μπορούν να εφαρμοστούν και τα δύο άρθρα 288 και 388 ΑΚ (θεωρητικά πάντα). Αυτό το αναφέρω, δοθέντος ότι παλαιότερα τα ελληνικά δικαστήρια είχαν ακολουθήσει τη γραμμή ότι η πίστωση συνιστά ετεροβαρή σύμβαση, άρα δεν τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 388ΑΚ. Σίγουρα όμως ετεροβαρής σύμβαση συνιστά μόνο το άτοκο σύμφωνα με τον αστικό κώδικα δάνειο.

2. Σίγουρα ενυπάρχει εδώ μεταβολή των συνθηκών, δοθέντος ότι τόσο η μηνιαία δόση όσο και το άληκτο κεφάλαιο έχουν αυξηθεί λόγω της αλλαγής της ισοτιμίας εις ένα ποσοστό της τάξης του 30% περίπου, όσο δηλ. υποτιμήθηκε το ευρώ εν σχέσει με το ελβετικό φράγκο (CHF).-

3. Η μεταβολή αυτής της ισοτιμίας ευρώ- φράγκου τί μπορεί να θεωρηθεί προβλεπτή ή απρόβλεπτη; έχω την πεποίθηση πως η υποτίμηση ενός νομίσματος ως τυχαίο γεγονός είναι ένα πολύ συνηθισμένο γεγονός και δι' αυτόν τον λόγο θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί. Όμως εδώ η υποτίμηση έχει υπερβεί το συνηθισμένο μέτρο και σίγουρα για τους καταναλωτές αυτό το γεγονός της ραγδαίας υποτίμησης του ευρώ ήτο γεγονός απρόβλεπτο και έκτακτο. Αυτή την γνώμη αποκόμισα από την μελέτη διάφορων παλαιότερων νομολογιών αναφορικά με την υποτίμηση που μπορεί να έχει ένα νόμισμα και πως μπορεί να επηρεάσει αυτό μία συμβατική σχέση εν σχέση πάντα με την μελέτη των τραπεζικών συμβάσεων και των γενικών όρων συναλλαγής τους.

Συμπερασματικά εις την περίπτωσή μας όπως και σε όλες τις περιπτώσεις μπορεί να γίνει επίκληση και του άρθρου 388ΑΚ αλλά και αυτού του 288ΑΚ. Ούτως ή άλλως το δικαστήριο εις περίπτωση απόρριψης του άρθρου 388ΑΚ μπορεί αυτεπαγγέλτως να εφαρμόσει το 288ΑΚ.

Αντώνης Πράτας
Δικηγόρος Παρ' Εφέταις