Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Η συνδρομή, η ετήσια της πιστωτικής μου κάρτας! Αυτές οι Τράπεζες δεν βάζουν μυαλό τελικώς

     Αγαπητοί αναγνώστες, 
ναι συμβαίνει να συμβουλεύω όλες εσάς με πλείστα επίκαιρα και μη νομικά θέματα που σας απασχολούν, αλλά να και ένα δικό μου, και αφορά την ετήσια συνδρομή της πιστωτικής μου κάρτας, την οποία σημειωτέο έχω να χρησιμοποιήσω κάνα δυο χρόνια. Και να πιο είναι το παράδοξο..
           
     Είναι η δεύτερη φορά λοιπόν που η Τράπεζα μου στέλνει λογαριασμό στον οποίο μου χρεώνει ετήσια συνδρομή κάρτας ποσού γύρω στα 25 ευρώ. Το παράδοξο στην όλη ιστορία είναι πως και πέρυσι το 2011 δηλαδή έχει ξανά επιβάλει σε μένα μία ετήσια συνδρομή την οποία φυσικά και δεν πλήρωσα και από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζει να μου στέλνει λογαριασμούς στους οποίους χρεώνει και τόκους υπερημερίας (πολύ γέλιο). Δηλαδή μέχρι και σήμερα ζητά απο εμένα να τους πληρώσω δύο ετήσιες συνδρομές συνολικά 50,00 ευρώ. Και φυσικά δεν είναι το ποσό που δεν πληρώνω. Με ενοχλεί αυτό το νταβατζιλίκι τους να πληρώσω κάτι που έχει νομολογιακά κριθεί ότι είναι προμήθεια και και γι' αυτό παράνομη να μου επιβάλεται. Τώρα θα μου πείτε, γιατί δεν τους στέλνεις εξώδικο. Να σας πω την αλήθεια, επίτηδες τους αφήνω να δω μέχρι που θα το τραβήξουν, για να τους κάνω και μία αγωγή αποζημίωσης, μάλιστα θα κοιτάξω άμεσα αν έχω καταχωρηθεί και στον λευκό τειρεσία.   

Νομικά λοιπόν ισχύει το εξής για τις συνδρομές ετήσιες ή μηνιαίες στις πιστωτικές κάρτες. : 

Σύμφωνα λοιπόν με τη ρητή διάταξη του άρθρου 1 της 1969/8.08.1991 ΠΔΤΕ που εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του ν. 1266/1982 "απαγορεύεται η είσπραξη προμήθειας στα δάνεια, των οποίων το επιτόκιο ορίζεται ελεύθερα από τα πιστωτικά ιδρύματα. Στην ρύθμιση αυτή δεν εισάγει εξαίρεση η ΕΝΠΘ 524/1993 με την οποία προστέθηκε στο προσάρτημα της πιο πάνω ΠΔΤΕ η περίπτωση "Ο¨", κατά την οποία διευκρινίζεται ότι απο τα επιτρεπόμενα, με βάση την ανωτέρω του 1991 ΠΔΤΕ έξοδα, τέλη, φόρους και προμήθειες κοινοπρακτικών δανείων (που μόνο κατ΄ εξαίρεση επιτρέπεται η είσπραξη), αυτά πρέπει να περιλαμβάνονται στην ανάλυση του μηνιαίου λογαριασμού που αποστέλουν οι πιστωτικοί φορείες στους κατόχους των πιστωτικών καρτών και όχι ότι επιτρέπεται ελεύθερα η είσπραξη προμήθειας  (ΑΠ 1219/2001). Εν τέλει σύμφωνα με το κεφάλαιο στ' τέλος, της ΠΔΤΕ 2501/2002 που αντικατέστησε την ΠΔΤΕ 1969/1991, ορίστηκε ότι δεν επιτρέπεται η είπσραξη οποιασδήποτε προμήθειας στις πάσης φύσης χορηγήσεις πιστωτικών ιδρυμάτων (παρά μόνο στα κοινοπρακτικά δάνεια). Βέβαια σ' αυτές τις προμήθειες θα πρέπει να ξεχωρίσουμε αυτές που δεν εμπίπτουν στον χώρο αυτόν και εννοούμε εδώ τις τυχόν παρεπόμενες ειδικές υπηρεσίες, εφάπαξ δαπάνες και τα έξοδα υπέρ τρίτων (συμβολαιογραφικά έξοδα εκτίμησης και ελέγχου τίτλων ακινήτων, εγγραφής υποθήκης κ.λ.π).


Ανεξάρτηα λοιπόν απο την ονομασία που δίνει η τράπεζα στην ετήσια συνδρομή ή στην μηνιαία συνδρομή- μπορεί να την ονομάζει ας πούμε διαχειριστικά έξοδα, στοιχεία κόστους και επιβαρύνσεις από τη χρήση της κάρτας- δεν σταματά αυτή η καταβολή να είναι προμήθεια και γι' αυτό παρανόμως η τράπεζα τη ζητάει από τον καταναλωτή.

Και δεν έχει καμία σημασία αυτό που μου είπε η ΑΣΧΕΤΗ υπάλληλος της τράπεζας από το τηλεφωνικό κέντρο, ότι έχω υπογράψει στη σύμβαση τέτοια συνδρομή. Χαίρω πολύ.. Μου φαίνεται τελικά δεν θα το αποφύγω το εξώδικο προς πρόσωπα που δεν καταλαβαίνουν  από νόμους και νομολογίες, ας όψεται αυτό το ανύπαρκτο κράτος που ζούμε στην λειτουργία του οποίου η λέξη ΕΠΟΠΤΕΙΑ έχει εξαφανιστεί από το 1980.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Ο Νόμος Κατσέλη- Νόμος για Υπερχρεωμένα Νοικοκυριά- Σημαντικές Πτυχές του

                    Ο νόμος Κατσέλη αγαπητοί αναγνώστες είναι ο νόμος που εδώ και δύο χρόνια έχει απασχολήσει τουλάχιστο το 70 και% του ελληνικού πληθυσμού που δεν έχουν την εμπορική ιδιότητα. Ο νόμος αυτό υπό στοιχεία 3869/2010 σχετικά με την ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων θεσπίστηκε από την πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΣ κ. Λούκα Κατσέλη και είχε, έχει ως σκοπό να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία στους υπερχρεωμένους συμπολίτες μας να κάνουν μια νέα οικονομική αρχή στην ζωή τους, αρκεί αυτοί να μπορούν να εξυπηρετήσουν για το χρονικό διάστημα των 4 ετών, με βάση το εισόδημά τους, ένα μέρος αυτών όπως θα καθοριστεί απο το δικαστήριο.

Σημαντικές πτυχές του νόμου όπως έχουν διαμορφωθεί από την δικαστηριακή πρακτική και την εξειδίκευσή του είναι με βάση αριθμούς τα εξής : 

1/ Να πρόκειται για φυσικά πρόσωπα ή και επαγγελματίες που δεν έχουν την εμπορική ιδιότητα και φυσικά να έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών. Για τους εμπόρους εξάλλου, αυτοί μπορούν να προσφύγουν στον πτωχευτικό κώδικα.

2/ Οι οφειλές τους (ληξιπρόθεσμες και ενήμερες) να μην έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν την υποβολή της αίτησης για την έναρξη της διαδικασίας αλλά και να μην είναι προιόν αδικοπραξίας (914ΑΚ), διοικητικών προστίμων, χρηματικών ποινών, φόρων και τελών προς το Δημόσιο, εισφορών σε οργανισμούς Κοινωνικής ασφάλισης. Αν θέλει ο οφειλέτης να ρυθμίσει και τις οφειλές που αναλήφθησαν το έτος πριν την αίτηση, αναγκαστικά θα πρέπει να περιμένει να περάσει 1 έτος από την ανάληψή τους.

3/Να έχει προηγηθεί υποχρεωτικά εκ μέρους του οφειλέτη καταβολή προσπάθειάς επίτευξης εξωδικαστικού συμβιβασμού με τους πιστωτές του και αυτή να έχει αποτύχει, κατά το τελευταίο πριν την υποβολή της αίτησης εξάμηνο,
        Ι) Αν αποτύχει αυτός ο εξώδικος συμβιβασμός, ο δικηγόρος του οφειλέτη συντάσσει βεβαίωση από την οποία προκύπτει η αποτυχία της προσπάθειας εξωδίκου συμβιβασμού, ενώ αν επιτευχθεί με την σύμφωνη γνώμη των πιστωτών εξώδικος συμβιβασμός, συντάσσεται και το σχετικό πρακτικό το οποίο αποτελεί τίτλο εκτελεστό (ότι προβλεφθεί εκεί δηλαδή, εκτελείται μετά από εντολή πελάτη με τη σύμπραξη του πληρεξουσίου του δικηγόρου δια μέσου δικαστικού επιμελητή), εφόσον βέβαια ΕΠΙΚΥΡΩΘΕΙ από τον κατά τόπο αρμόδιο ειρηνοδίκη,

 ΙΙ) Τα πιστωτικά ιδρύματα, Τράπεζες δηλαδή υποχρεούνται μέσα σε 5 ημέρες (εργάσιμες) από την υποβολή σε αυτά σχετικού αιτήματος του οφειλέτη, να του παραδώσουν χωρίς επιβάρυνση αναλυτική κατάσταση των προς αυτά οφειλών του κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα.

Σε ποιό κατά τόπο δικαστήριο καταθέτει την αίτησή του ο οφειλέτης 
Αρμόδιο κατά τόπο δικαστήριο είναι αυτό της κατοικίας του οφειλέτη, άλλως αυτό του τόπου της συνήθους διαμονής του. 


Ποιά είναι η διαδικασία της κατάθεσης της αίτησης και των εγγράφων αυτής; 
       1/ Αγαπητοί αναγνώστες, για να ξεκινήσει τώρα η διαδικασία της ρύθμισης των οφειλών σας, θα πρέπει στην αίτηση που θα κατατεθεί στο γραμματέα του δικαστηρίου του τόπου της κατοικίας σας να συμπεριλάβετε : α) την κατάσταση της περιουσίας σας με τα κάθε φύσης εισοδήματά σας καθώς και του/της συζύγου σας, β) αναλυτική κατάσταση των πιστωτών (δανειστών) σας καθώς και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και γ) (εδώ θέλει εξειδίκευση και προσοχή) σχέδιο διευθέτησης των οφειλών σας, που να λαμβάνει υπόψη με έυλογο τρόοπο και να συσχετίζονται τόσο τα συμφέροντα των πιστωτών σας, όσο και η περιουσία, τα εισοδήματα και η οικογενειακή σας κατάσταση,

Παράλληλα όπως είπα να προσκομίσετε μέσα σε ένα μήνα από την υποβολή της αίτησής σας την βεβαίωση για την αποτυχία επίτευξης εξώδικου συμβιβασμού, έγγραφα που αποδεικνύουν τις οφειλές σας αλλά και υπεύθυνη δήλωσή σας για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων που προανέφερα καθώς και έγγραφα για οποιεσδήποτε μεταβιβάσεις εμπράγματων δικαιωμάτων στις οποίες έχετε προχωρήσει την τελευταία τριετία.

2/ Δεύτερο βήμα. Αφού κατατεθεί η αίτηση, μέσα σε 1 μήνα απο την κατάθεσή της ο οφειλέτης υποχρεούται να την επιδώσει (δια του δικηγόρου του) στους πιστωτές του μαζί με την κατάσταση της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του, της κατάστασης των υπολοίπων πιστωτών και του σχεδίου του διευθέτησης των οφειλομένων. Με το τελευταίο έγγραφο παράλληλα προσκαλούν τους πιστωτές τους να υποβάλλουν τις παρατηρήσεις τους σε αυτό μέσα σε προθεσμία δύο μηνών.  Αν δεν υποβάλουν οποιαδήποτε παρατήρηση σε αυτό τεκμαίρεται ότι ο πιστωτής συμφωνεί με το σχέδιο διευθέτησης οφειλών. 


ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΟΥ;

Δυστυχώς όμως η κατάθεση της αίτησης ρύθμισης οφειλών δεν συνεπάγεται αυτόματα και αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης των πιστωτών εναντίον του οφειλέτη. Απαιτείται και κατάθεση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων αναστολής της εκτελεστικής διαδικασίας ενώπιον του ειρηνοδικείο του τόπου κατοικίας του οφειλέτη, η οποία αναστολή χορηγείται μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών (επίσης απαραίτητη προυποθέση της αναστολής είναι το δικαστήριο να πιθανολογεί ότι η αίτησή σας με τα πραγματικά περιστατικά που την συγκροτούν θα γίνει δεκτή, αλλά και ότι η συνέχιση της εκτελεστικής διαδικασίας θα ζημιώσει ουσιωδώς τα συμφέροντα του οφειλέτη).-

Τί γίνεται αν έχουν ήδη ξεκινήσει διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης και πλειστηριασμού ;

Στην περίπτωση που έχουν ήδη ξεκινήσει διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης, τότε και σε αυτή την περίπτωση και μετά την κατάθεση της αίτησης δεν σταματούν αυτόματα αυτές, αλλά πάλι ο οφειλέτης θα αναγκαστεί να καταθέσει και αίτηση αναστολής της εκτέλεσης κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.

Υπάρχει κάποια ιδιαίτερα ρύθμιση για τα στεγαστικά δάνεια; 
Ευτυχώς για τα στεγαστικά δάνεια ο νόμος προβλέπει μία ξεχωριστή ρύθμιση και δη ό,τι μπορεί να χορηγηθεί στον οφειλέτη αναστολή εκτέλεσης με ή χωρίς τον όρο καταβολής απο τον οφειλέτη της ενήμερης τοκοχρεωλυτικής δόσης από το χρονικό διάστημα της δημοσίευσης της απόφασης μέχρι και την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αίτησης ρύθμισης οφειλών. Η καταβολή της δόσης θα επιβληθεί από το δικαστήριο μόνον εφόσον τα εισοδήματα του οφειλέτη επρκούν για την καταβολή των δόσεων και σε κάθε περίπτωση ο οφειλέτης δεν υποχρεούται για να του χορηγηθεί η αναστολή της εκτέλεσης να καταβάλει τις ληξιπρόθεσμες δόσεις.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

ΕΞΩΔΙΚΟ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΡΑΠΕΖΑΣ- ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ- ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΑΥΤΟΥ ΜΕ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

                                  Αγαπητοί αναγνώστες, τελικώς αυτές οι τράπεζες δεν έχουν τον Θεό τους. Παρόλου που έχουν τελεσιδικήσει αποφάσεις που θεωρούν ορισμένες χρεώσεις και πρακτικές τους καταχρηστικές και παράνομες, εντούτοις φαίνεται πως μόνο με κάποια δικαστική απόφαση θα συμμορφωθούν με τις δικαστικές "παραγγελίες".

      Η ως κάτωθι υπόθεση αφορά πελάτη μου ο οποίος είχε συνάψει αφενός μεν, σύμβαση δανείου (ανοικτού) ή άλλως επιχειρηματικού με ανώνυμη τραπεζική εταιρία, αφετέρου δε σύμβαση στεγαστικού δανείου με αυτή, δυστυχώς σε ελβετικό Φράγκο. Όταν ο απρόσεκτος ως προς την ενημέρωσή του αυτός συμπολίτης ανακάλυψε τις συνέπειες που επέφερε το δάνειο σε ελβετικό φράγκο, σταμάτησε να το εξυπηρετεί φυσικά και κατέφυγε στην δικαιοσύνη μέχρι την επίτευξη λύσης σύμφωνα με τα δεδομένα της εξισωτικής δικαιοσύνης, το έτερο όμως ανοικτό δάνειο εξακολουθούσε να το εξυπηρετεί κανονικά και αδιαλλείπτως.

Παρόλα αυτά, η αντίδικος τράπεζα, όλως καταχρηστικώς και αντιθέτως από όσα είχαν προβλεφθεί με τη σύμβαση ανοικτού δανείου, προέβη σε κλείσιμο αυτό με προφορική μόνο γνωστοποίηση στον πελάτη μου. Στο σημείο αυτό ιστάμενα λοιπόν τα πράγματα, ο πελάτης μου με γνώμονα το απόλυτο δίκαιο με το μέρος, η δε τράπεζα με γνώμονα το ψυχρό και μόνο κέρδος της άρχισαν μία ανταλλαγή εξωδίκων που απο ότι βλέπω θα καταλήξει στις δικαστικές αίθουσες. 

Θα μου πείτε ποιό είναι το κέρδος του από όλα αυτά ; Μα φυσικά ότι η καταγγελία της σύμβασης είναι άκυρη ως καταχρηστικώς ασκηθείσα, η τράπεζα δεν μπορεί να προχωρήσει τώρα σε έκδοση διαταγής πληρωμής γνωρίζοντας ότι με μία ανακοπή η υπόθεση θα τραβήξει για άλλα 3-4 ίσως και περισσότερα χρόνια, και αν προχωρήσει εν τέλει θα βρεθεί στην θέση να πληρώνει και δικαστικά έξοδα. 

Ακολουθεί το περιεχόμενο του τελευταίου εξωδίκου μου στην Τράπεζα που εν τέλει της έδεσε τα χέρια :

 
ΕΝΩΠΙΟΝ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ
 ΕΞΩΔΙΚΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ-ΔΗΛΩΣΗ



Με τη ρητή επιφύλαξη γενικά κάθε νόμιμου δικαιώματός μας σας κάνουμε γνωστά τα ακόλουθα :

Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 123102410701/17.04.2003 σύμβασης πίστωσης (ανοιχτό δάνειο), η οποία καταρτίστηκε μεταξύ ημών, χορηγήθηκε στην πρώτη από εμάς πίστωση συνολικού ποσού εξήντα πέντε χιλιάδων (65.000,00) ευρώ, η οποία με την από 13.04.2005 πρόσθετη πράξη αυξήθηκε κατά το ισόποσο ποσό των εξήντα πέντε χιλιάδων (65.000) ευρώ με αποτέλεσμα το ποσό της πίστωσης να ανέλθει πλέον συνολικά στις εκατόν τριάντα χιλιάδες (130.000,00) ευρώ. Την ανωτέρω σύμβαση, για την εξυπηρέτηση της οποίας ανοίχτηκε ο υπ’ αριθμ. .............. λογαριασμός, εγγυηθήκαμε ο δεύτερος των εδώ εξωδίκως δηλούντων και οι μη υπογράφοντες την παρούσα Δ.Λ και Ε.Λ, με δήλωσή μας που ενσωματώθηκε στην άνω σύμβαση και στην πρόσθετη πράξη αυτής. Όμως εντελώς αιφνιδίως, αναιτιολόγητα και κάθετα αντίθετα με την καλή πίστη και τα χρηστά και συναλλακτικά ήθη που επικρατούν στις συμβάσεις δανείων επαγγελματικών ή μη, με συμβαλλόμενα μέρη τους καταναλωτές- πελάτες από τη μια μεριά και από την άλλη τους προμηθευτές (όπως αυτές οι έννοιες έχουν θεσμοθετηθεί νομολογιακά), προ δεκαεννέα μηνών περίπου μας ενημερώσατε προφορικώς και μόνο προφορικώς πως κλείνετε τον υφιστάμενο λογαριασμό πίστωσης γνωστοποιώντας μας παράλληλα για το υφιστάμενο ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο αυτού, τη στιγμή μάλιστα που η εξυπηρέτηση του δανείου από πλευράς μας γινόταν κανονικά με τακτικές καταβολές, όπως άλλωστε προκύπτει και από την εις χείρας μας αναλυτική κατάσταση λογαριασμού. Ειδικότερα διαπιστώσατε, όπως εκ των υστέρων γνωστοποιήσατε σε μας -αρχικώς προφορικά- ότι κατά την ετήσιο έλεγχο της πιστοληπτικής μας ικανότητας, αυτή είχε μειωθεί δραματικά, αφορμή δε αυτού στάθηκε η μη εξυπηρέτηση από πλευράς του δευτέρου εξ ημών έτερου υπ’ αριθμ. 650000........ στεγαστικού δανείου σε ελβετικό φράγκο (CHF), η σύμβαση του οποίου, όπως είχε διαμορφωθεί μονομερώς από πλευράς σας δυνάμει προδιατυπωμένων και άνευ διαπραγματεύσεως Γενικών Όρων Συναλλαγής (ΓΟΣ) συνεπικουρούμενων από τις ειδικές συνθήκες συνάψεως του (προσυμβατικές διαπραγματεύσεις), θεώρησα ότι έχει καταχραστεί σε έντονο βαθμό το θεσμό της συμβατικής ελευθερίας και την επιβαλλόμενη αντισταθμιστική σχέση ισορροπίας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων εις βάρος μου και ένεκα της επίτευξης λύσης σύμφωνα με τα δεδομένα της εξισωτικής δικαιοσύνης έχω ήδη καταφύγει ενώπιον του φυσικού μας δικαστή.-

            Κατόπιν του ανωτέρω ενεργειών σας, σας απέστειλα την από 26.04.2012 εξώδικη δήλωσή μας με την οποία σας γνωστοποιούσα τις εκεί εμπεριέχουσες άκυρες ως καταχρηστικές ρήτρες Γενικών όρων Συναλλαγής στις οποίες και στηριχτήκατε, τις προμήθειες που εισπράξατε αντίθετα με την ΠΔΤΕ 2501/31.10.2002 που αντικατέστησε την ΠΔΤΕ 1969/1991 καθώς και το αυθαίρετο και αντίθετο με την επίδικη σύμβασή μας "κλείσιμο" αυτής για το λόγο ότι δεν τηρήθηκε ο επιβαλλόμενος έγγραφος συστατικός τύπος σύμφωνα με τον με αριθμό 16 ΓΟΣ της σύμβασης και εν τέλει σας ζητούσα να προβείτε αφενός μεν σε αντιλογισμό των εκεί παρανόμων εισπρακτέων ποσών, αφετέρου δε στο άνοιγμα του σύμβασης πίστωσης.-

Όμως εσείς, αντί να προβείτε στις κατά νόμο επιβαλλόμενες ενέργειες με την από 12.07.2012 εξώδικη δήλωσή σας, ανταπαντήσατε γνωστοποιώντας μας τα εξής, δηλαδή ό,τι αφενός μεν δεν έχουμε την προστασία του καταναλωτή, διότι το διαφιλονικούμενο δάνειο- πίστωση είναι επιχειρηματικής φύσεως, αφετέρου ότι οι προμήθειες που εισπράξατε παρανόμως ήταν καθόλα νόμιμες, εύλογες καθ’ ύψος και δικαιολογημένες, αφορώσες πραγματικό και λειτουργικό κόστος της οργανωτικής και μηχανογραφικής υποδομής της Τράπεζας και ότι εν τέλει το αίτημά μας στο σύνολό του δεν γίνεται δεκτό.-  

Αντικρούοντας την ως άνω εξώδικη δήλωσή σας πρέπει να γνωρίζετε τα εξής : Α/  Ασχέτως του χαρακτηρισμού ενός δανείου και δη του δικού μας ως επαγγελματικού- επιχειρηματικού ή όχι, καταναλωτής θεωρείται σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 4 εδαφ. α του ν. 2251/1994 όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο 3587/2007, «κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή ενώσεις προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα για τα οποία προορίζονται τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που προσφέρονται στην αγορά και τα οποία κάνουν χρήση των προϊόντων ή των υπηρεσιών αυτών, εφόσον αποτελούν τον τελικό αποδέκτη τους», τουτέστι εάν λάβαμε το περί ου ο λόγος δάνειο και το χρησιμοποιήσαμε οι ίδιοι ως τελικοί αποδέκτες αυτού (π.χ να στήσουμε την επαγγελματική μας στέγη, μαστόρια, τεχνίτες ράφια, τζαμαρίες κ.λ.π) σαφώς και έχουμε την προστασία του καταναλωτή, γεγονότος του οποίου εμείς έχουμε το βάρος απόδειξής του και εσείς εκ των πραγμάτων δεν είστε σε θέση να γνωρίζετε,
Β/ Τις προμήθειες που εισπράξατε παρανόμως από εμάς σαφώς και όλως αδιαφανώς μετακυλύσατε σε μας, αφού δεν προβλέθηκε αρχικώς στην σύμβαση με διαφάνεια και εν πάσει περιπτώσει  και σε περίπτωση που οδηγηθούμε στις δικαστικές αίθουσες εσείς θα έχετε το βάρος απόδειξης της αντιστοίχησής τους σε πραγματικά διαχειριστικά και λειτουργικά έξοδα.-

Όμως στο σημείο αυτό ιστάμενα τα πράγματα και επειδή για του λόγου το αληθές έχουμε την πραγματική πρόθεση να το πληρώσουμε, το διαφιλονικούμενο δάνειο- σε καμία βέβαια των περιπτώσεων εφάπαξ- σας καλούμε να προβούμε στον εξής εξώδικο συμβιβασμό και δη στην αιτιώδη αναγνώριση χρέους μας με τις εξής ως κάτωθι λεπτομέρειες, ήτοι :
1/ Δεσμευόμαστε και έχουμε την πραγματική δυνατότητα να καταβάλλουμε ανελλιπώς και αδιαλλείπτως κατά μήνα το ποσό των ευρώ διακοσίων (200,00) μέχρι ολοσχερούς εξόφλησής του με την ταυτόχρονη παραίτησή σας από το δικαίωμα σας της εκδόσεως διαταγής πληρωμής φυσικά μόνο και εφόσον εμείς θα τηρήσουμε απαρέγκλιτα την περί ης λόγος δέσμευσή μας.
2/ Η περί ης ο λόγος συμφωνία- συμβιβασμός θα τελεί υπό την διαλυτική αίρεση της πλήρους αποπληρωμής του δανείου και ότι σε περίπτωση καθυστερήσεως έστω και μίας δόσης θα έχετε το δικαίωμα με μονομερή δήλωσή σας να θεωρήσετε ότι αυτή η αίρεση πληρώθηκε με ανατροπή των αποτελεσμάτων του συμβιβασμού και την επιδίωξη εισπράξεως του συνολικού οφειλόμενου τιμήματος.-

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Σας ΚΑΛΟΥΜΕ, όπως εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, από τη λήψη της παρούσης, να απαντήσετε στην ως άνω πρότασή μας., άλλως
Σας ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι θα ασκήσουμε εναντίον σας κάθε νόμιμο ένδικο μέσο, προκειμένου να υποχρεωθείτε προς τούτο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε δικαστικά έξοδα κλπ, ειδικότερα θα προβούμε σε αναγνωριστική αγωγή και σε κατάθεση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων προσωρινής ρύθμισης κατάστασης για να υποχρεωθείτε στις νόμιμες ενέργειες βάση δικαστικής απόφασης

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

ΔΑΝΕΙΑ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ- ΕΞΑΛΕΙΦΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ Η ΟΧΙ ; Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ

            Αγαπητοί αναγνώστες, το τελευταίο σημαντικό θέμα που με απασχολήσει είναι τα δάνεια σε ελβετικό Φράγκο (CHF). Από την εκτεταμένη μελέτη στην οποία έχω προβεί γεννήθησαν σε μένα σκέψεις ότι στις περισσότερες από τις υποθέσεις που έχω χειριστεί των δανείων σε CHF υπάρχει σε έντονο βαθμό η λεγόμενη προσυμβατική ευθύνη της τράπεζας, δηλαδή το προσυμβατικό πταίσμα στο οποίο αυτή υπέπεσε κατά το στάδιο των διαπραγματεύσεων, άσχετα που εκ των υστέρων η σύμβαση καταρτίστηκε κανονικά.  Ασχέτως δηλαδή και ακόμη και αν η σύμβαση είναι έγκυρη, το προσυμβατικό πταίσμα δεν απορροφάται από την εγκυρότητα της σύμβασης, η δε αποζημίωση που σας οφείλει η ΤΡάπεζα παραμένει, εφόσον και αν αποδειχτεί απο τον ζημιωθέντα ΑΚΕΡΑΙΗ.
 Τί εννοούμε τώρα όταν λέμε διαπραγματεύσεις γενικώς πριν την κατάρτιση σύμβασης;
      Α/ Διαπραγμεύσεις στην νομική γλώσσα αγαπητοί μου, είναι το στάδιο αυτό κατά το οποίο ανταλλάσονται απόψεις προφορικές ή έγγραφες των ενδιαφερομένων μερών για την σύναψη ορισμένης σύμβασης και με τις οποίες (ανταλλαγές απόψεων) επιδιώκεται η βαθμιαία προσέγγιση των διαφορετικών αρχικών θέσεών τους σχετικά με τους όρους της υπό συζήτηση σύμβασης  μέχρι την τελική σύμπτωσή τους ή τη διαπίστωση αδυναμίας τέτοιας σύμπτωσης. Το στάδιο των διαπραγματεύσεων διαρκεί μέχρι ή την οριστική διακοπή τους, δηλαδή ή την ματαίωση της σύμβασης ή την κατάρτισή της.  Εδώ βέβαια προσέρχεται ο πελάτης και ζητά να δανεισθεί χρήματα για κάποιο σκοπό, π.χ αγορά ή επισκευή κατοικίας.

Β/ Εμάς μας ενδιαφέρει η περίπτωση κατά την οποία παρά την ύπαρξη προσυμβατικής ευθύνης-πταίσματος της Τράπεζας, τα μέρη πελάτης και Τράπεζα προχώρησαν στην κατάρτιση της σύμβασης του ΔΑΝΕΙΟΥ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ.

       Γ/ Τώρα για να καταλήξουμε αν υπάρχει προσυμβατική ευθύνη τις τράπεζας, θα πρέπει ο πελάτης με αυτή να πέρασαν από το στάδιο των διαπραγματεύσεων, η συμπεριφορά της αντιδίκου τράπεζας να ήταν αντισυμβατική, η συμπεριφοράς της να ήτο δόλια ή αμελής, εξαιτίας της συμπεριφοράς της αυτής να επήλθε ζημία στον πελάτη και τελευταία η ζημία του πελάτη να τελεί σε φανερό αιτιώδη σύνδεσμο με την δόλια ή αμελή αντισυμβατική συμπεριφορά της τράπεζας, δηλαδή να προκλήθει φανερά απο αυτή. 

      Κυριάρχες ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ, αγαπητοί δανειολήπτες είναι αυτές της σοβαρής προθέσεως για κατάρτιση της σύμβασης (αυτή εμάς δεν μας ενδιαφέρει), η αρχής της διαφωτίσεως και η αρχή της αληθείας, δηλαδή οι αντισυμβαλλόμενοι θα πρέπει να παρέχουν εκατέρωθεν διασαφηνίσεις και εξηγήσεις για το αντικείμενο της σύμβασης και μάλιστα τέτοιων που να καθορίζουν την ελεύθερη δικαιοπρακτική βούληση του συμβαλλομένου, κυρίως τέτοιων διασαφηνίσεων που ο πελάτης δεν μπορεί άλλοθεν να αρυσθεί (του ρήματος αρύω που σημαίνει αντλώ). Δηλαδή η τράπεζα με άλλα λόγια υποχρεούταν να παρέχει σε κάθε πελάτη της ουσιώδεις διασαφηνίσεις σχετικά με θέματα που παίζουν τον κυριάρχο ρόλο στις συμβάσεις σε συνάλλαγμα και δη σε ελβετικό φράγκο, όμως δεν ήταν υποχρεωμένη να προχωρήσει σε αποσαφήνιση ζητημάτων (λέει η νομολογία) που ο πελάτης θα μπορούσε να πληροφορηθεί με δική του επιμελή έρευνα.  

Οι πληροφορίες που εδώ εν προκειμένω είναι ικανές να διαμορφώσουν ελεύερη την δικαιοπρακτική βούληση του πελάτη (δικαιοπρακτική ελεύθερη βούληση εννοούμε απλά την απόφαση του πελάτη όταν του παρέχονται όλες οι απαραίτητες πληροφορίες γύρω από ένα θέμα και πλέον αυτός είναι ελεύθερος να επιλέξει το πιο σωστό γι' αυτόν) τον ρόλο του συναλλαγματικού κινδύνου, την εξ ολοκλήρου επιβολή του στον πελάτη, την υποχρέωση αγοράς χρηματοπιστωτικών παραγώγων από τον πελάτη, όπως του δικαιώματος του να αγοράζει στο μέλλον συνάλλαγμα με την τιμή που ίσχυε την ημέρα της εκταμίευσης και άλλες πολλές λεπτομέρειες ικανές να επηρεάσουν την ελεύθερη δικαιοπρακτική βούληση του πελάτη της τράπεζας στο να επιλέξει τελικά το εν λόγω προιόν ή όχι. 

Σε συνάρτηση λοιπόν με την προηγούμενη παράγραφο στην οποία και αναλύω την υποχρέωση διαφωτίσεως του συμβαλλομένων μερών υπάρχει και η υποχρέωση αληθείας, δηλαδή οι πληροφορίες που είπε η Τράπεζα στον αντισυμβαλλόμενό της αυτοβούλως ή μετά από σχετικό ερώτημα σου εν προκειμένω, να είναι ακριβείς και αληθείς. Τονίζει μάλιστα η νομολογία πως σε οποιαδήποτε ερώτηση αποσαφηνιστική που απευθύνει ο πελάτης, αν η Τράπεζα δεν έχει την πρόθεση να πει στον αποδέκτη εξ ολοκλήρου την αληθινή και ειλικρινή απάντηση, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΟΤΕ (την απάντηση) και τούτο διότι η παροχή ανειλικρινών και αναληθών στοιχεών συνιστά αντισυναλλακτική συμπεριφορά.

ΚΑΙΡΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΛΟΙΠΟΝ : ΠΑΡΕΙΧΑΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΗ ΓΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΚΑΤΕΙΧΑΝ ΚΑΙ Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ ΝΑ ΑΝΤΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΠΕΥΘΗΝΑΝ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΟΤΕ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΟΥΣ; Ή ΕΔΩΣΑΝ ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ (ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ) ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΜΙΣΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ (ΑΝΑΛΗΘΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ) Η ΚΑΙ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΝΑΛΗΘΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΣ ΙΣΟΤΙΜΙΑΣ ΕΥΡΩ_ ΦΡΑΓΚΟΥ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;

Καταρχάς την απάντηση στοχειωδώς δίνει πράξη του διοικητή της τράπεζας της Ελλάδος στην οποία έχω αναφερθεί και σε άλλα άρθρα μου σχετικά με την ελάχιστη ενημέρωση που πρέπει να παρέχεται στους υποψήφιους πελάτες απο τις Τράπεζες όταν είναι να προχωρήσουν στην σύναψη δανείου (χορήγησης αλλιώς) σε συνάλλαγμα. Λέει λοιπόν καθαρά αυτά ότι : α) η πρώτη αποσαφήνιση έχει να κάνει με την έννοια του συναλλαγματικού κινδύνου και την εγγενώς σύνδεσή της με τα δάνεια αυτά και β) τους τρόπους προστασίας από τον εν λόγω κίνδυνο στον πελάτη.  Άρα ο νομοθέτης εδώ θεώρησε ότι εν εν σχέσει με αυτές τις πληροφορίες πρέπει η Τράπεζα να διαφωτίσει και πει την πλήρη αλήθεια στον πελάτη. (Υπάρχουν βέβαια και άλλες λεπτομέρειες που αναλύω στις αγωγές μου). 

Από την άλλη φρονώ ότι άλλες πληροφορίες, όπως το αν η ισοτιμία του ελβετικού φράγκου ήταν ή όχι σταθερή, αν θα είχε μία άλφα, χ, ψ πορεία στο μέλλον, που θα διαμόρφωναν τη σχέση παροχής αντιπαροχής, ΑΥΤΑ έχω την άποψη ότι δεν ήταν υποχρεωμένη να τα παρέχει η Τράπεζα ως πληροφορία στους πελάτες της (παρανόμως και υπαιτίως το έκανε αυτή στις περισσότερες φορές που έγινε), δεδομένου ότι ανάγονται σε πληροφορίες που ο πελάτης στα πλαίσια της επιμέλειάς του μπορεί να πορισθεί απο τις ίδιες πηγές με αυτές της Τράπεζας (π.χ διαδίκτυο). Όμως αν ερωτηθεί σχετικά από τον πελάτη, ρητά και κατηγορηματικά η Τράπεζα πρέπει να αρνηθεί την απάντηση αυτή, διότι μία απάντηση στην πορεία που μπορεί να έχει η ισοτιμία Φράγκου- Ευρώ, δηλαδή στην αγορά συναλλάγματος στο μέλλον, σαφώς συνιστά "οιονεί" αναληθής πληροφορία, μιας και στο εμπόριο συναλλάγματος είναι ότι πιο ρευστό υπάρχει στις διεθνείς αγορές και μία τιμή που ισχύει σήμερα ποτέ δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι θα είναι η προσδοκώμενη μελλοντικά, πόσο μάλλον μετά απο 20 με 30 χρόνια.

Άραγε, αν οι Τράπεζες έδιναν πλήρεις (διαφωτιστικές και αληθείς, ακριβείς) στους υποψήφιους πελάτες έτσι ώστε να τους διαμορφώσουν μία ελεύθερη και χωρίς γνωσιολογικά ελλείματα βουλήσεις, θα επέλεγαν τα δάνεια σε ελβετικά Φράγκα ; ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΟΧΙ. Αν το έκαναν αυτά, αυτοί που πήραν δάνειο σε CHF μέχρι και τα τέλη του 2007, θα μπορούσαν στους επόμενους μήνες να είχαν κερδίσει, αν παρακολουθούσαν την νομισματική αγορά. Εγώ προσωπικά, απο τις πλείστες υποθέσεις που χειρίζομαι δεν γνωρίζω κανέναν τέτοιο πελάτη-δανειολήπτη.


Αποτέλεσμα του ανωτέρω είναι όλοι οι δανειολήπτες σήμερα, εν αγνοία τους να έχουν πάρει στις "πλάτες" τους τον συναλλαγματικό κίνδυνο και εμφανίζονται σήμερα κατάχρεοι.  Τώρα αυτή η σύμβαση που έχει ήδη συναφθεί είναι ΑΚΥΡΗ, ΑΚΥΡΩΣΙΜΗ Ή ΕΓΚΥΡΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΓΑΠΗΤΟΙ αναγνώστες;;;;.

Αυτή είναι η λύση, μία από τις λύσεις που δίνω στις αγωγές μου, περισσότερες λεπτομέρειες για τις οποίες δεν μπορώ να δώσω (αποτελούν σκληρή πνευματική εργασία), και ανάλογα με την νομική οδό που ακολουθεί ζητάμε και την ανάλογη αποζημίωση. 

Βέβαια το κρίσιμο στοιχείο είναι εδώ είναι και η συρροή ή όχι της προσυμβατικής ευθύνης της Τράπεζας, δηλαδή το προσυμβατικό πταίσμα στο οποίο υπέπεσε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και η συμβατική της ευθύνη, δηλαδή η ευθύνη της για μία σύμβαση που είναι άκυρη, ακυρώσιμη ή και αυτή που έχει συναφθεί καταχρώμενη το θεσμό της συμβατικής ελευθερίας, αντίθετη στο νόμο της προστασίας των καταναλωτών που και αυτή είναι άκυρη ως αντίθετη σε απαγορευτική διάταξη νόμου, δηλαδή του νόμου 2251/1994; 

Ποιά ευθύνη ισχύει εδώ αγαπητοί αναγνώστες, η προσυμβατική ευθύνη και το δικαίωμα αποζημιώσεως ή η συμβατική ευθύνη ; ;;;;; 

Αυτό το λέω, γιατί αν είναι να θέλει κάποιος π.χ να προβεί σε αγωγή ακυρώσεως της σύμβασης δανείου θα πέσει στο δίλημμα το εξής, "τί γίνεται στην περίπτωση αυτή, αφού η πλάνη στη δήλωση αλλά και η αστική απάτη είναι προσυμβατικά γεγονότα ;;;

Αν πάρουμε για παράδειγμα την απάτη, τότε γνώμη μου είναι πως παράλληλα με την ακύρωση της σύμβασης θα πρέπει να ζητηθεί και η αποζημίωση για τη ζημία  που υπέστη ο δανειολήπτης από τα προσυμβατικά πταίσματα της Τράπεζας.

Προβληματίστηκα όμως, για το αν δεν μπορεί να αποδειχτεί ότι το προσυμβατικό πταίσμα της τράπεζας, δηλαδή η υποχρέωση διαφώτισης του υποψήφιου πελάτη συνέβη δολίως (εξαιτίας δόλου της), αλλά συνιστά αμελή συμπεριφορά της (σιγά μην όλοι οι υπάλληλοι που δίνουν δάνεια έχουν γνώση όλων αυτών). Τότε αν έχουμε αμελή συμπεριφορά, η προσωπική μου άποψη είναι δεν μπορεί να ζητηθεί η ακύρωση της συμβάσεως του δανείου αλλά μόνο αποζημίωσης λόγω αθέτησης της προσυμβατικής υποχρεώσεως της Τράπεζας για διαφώτιση του πελάτη στη σύναψη δανείου σε συνάλλαγμα και δη ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ. (όλα τα ανωτέρω συνιστούν προσωπική γνώμη).-

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΩΓΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΓΙΑ ΔΑΝΕΙΑ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ (CHF)- Αίτημα των οποίων είναι τα δάνεια τελικώς να αποπληρωθούν αναδρομικώς με την ισοτιμία ΕΥΡΩ-ΕΛΒΕΤΙΚΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ που υπήρξε κατά την ΗΜΕΡΑ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΕΩΣ, επικοινωνείστε μαζί μου στο email : denmarco@hotmail.com ή στο antonispratas@hotmail.com και στο τηλέφωνο 6974-417556. 

 Με χαρά επίσης σας ανακοινώνω πως έχει εκδοθεί και η πρώτη ΘΕΤΙΚΗ δικαστική απόφαση (ασφαλιστικών μέτρων) με την οποία ανεστάλει η εκτέλεση διαταγής πληρωμής η οποίας εξεδόθει δυνάμει στεγαστικού δανείου σε ελβετικό φράγκο και μέσα στον μήνα Νοέμβριο 2013 θα εκδοθεί και η πρώτη οριστική απόφαση για το ίδιο θέμα.

Αντώνιος Ν. Πράτας
Δικηγόρος Παρ' Εφέταις.   

Εισοδήματα και περιουσία (κινητή-ακίνητη) του πρώην συζύγου- Πως μπορούμε να την φανερώσουμε στο Δικαστήριο- Αναλογία της διατροφής που ζητούμε

Αγαπητοί αναγνώστες μου, 
χρόνια τώρα ένας νομικός τομέας που ασχολούμουν και συνεχίζω να παρακολουθώ είναι το οικογενειακό δίκαιο, καταλαβαίνετε διατροφές κ.λ.π. Κατά την διαδικασία λοιπόν της κατάθεσης αγωγών ή ασφαλιστικών μέτρων καταβολής διατροφής κατέφευγα στην ΔΟΥ μετά αίτησή μου διαβιβαζόμενη στον αρμόδιο κατά τόπο εισαγγελέα Πρωτοδικών και ζητούσα να διατάξει με διάταξή του να μας  γνωστοποιήσουν εγγράφως τα δηλωθέντα εισοδήματα και περιουσία κινητή και ακίνητη του καθού ή εναγόμενου αντιδίξου συζύγου, καθόσον απο αυτά εξαρτιέται και η ανάλογη διατροφή που θα επιδικάσει το δικαστήριο είτε για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου είτε για τον εν διαστάσει σύζυγο ή και τέως σύζυγο είτε γενικά για οποιονδήποτε δικαιούται διατροφή ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

Αυτό ορίζεται ρητά στο άρθρο 1445 ΑΚ δυνάμει του οποίου, ο καθένας από τους πρώην συζύγους είναι υποχρεωμένος να δίνει ακριβείς πληροφορίες στον άλλο για την περιουσία και τα ειοδήματά του, εφόσον είναι χρήσιμες για τον προσδιορισμό του ύψους της διατροφής. Με αίτηση λοιπόν ενός απο τους πρώην συζύγους που διαβιβάζεται μέσω του αρμόδιου εισαγγελέα, ο εργοδότης, η αρμόδια υπηρεσία και ο αρμόδιος οικονομικός έφορος είναι υποχρεωμένοι να δίνουν κάθε χρήσιμη πληροφορία για την περιουσιακή κατάσταση του πρώην συζύγου και κυρίως για τα εισοδήματά του. 

Επίσης σύμφωνα με το άρθρο 51 παρ. 7α του ν.  3842/2010 κατ΄ εξαίρεση επιτρέπεται η χορήγηση στοιχείων των ακινήτων των φορολογουμένων και στις περιπτώσεις που ορίζονται στην περίπτωση του άρθρου 1445ΑΚ (δηλαδή στην ανωτέρω περίπτωση που αναφέρω).

ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΑ, οι αρμόδιες κατά τόπο ΔΟΥ υποχρεούνται, μετά απο αίτηση δια μέσω εισαγγελέα Πρωτοδικών της δωσιδικίας του πρώην συζύγου, να γνωστοποιούν όχι μόνο τα εισοδήματα του πρώην συζύγου αλλά και τα περιουσιακά του στοιχεία και σε περίπτωση που δεν το κάνουν υπέχουν ποινικές ευθύνες (άρθρο  169 ΠΚ και υπό προυποθέσεις του άρθρου 259ΑΚ).

Αυτό το λέω γιατί μέχρι και σήμερα παρατηρούνταν τον φαινόμενο οι ΔΟΥ να γνωστοποιούν στον ενάγοντα ή αιτούντα σύζυγο μόνο τα εισοδήματα και όχι τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία με την αιτιολογία, τη στερούμενη φυσικά νομικού υποβάθρου ότι με τον τρόπο αυτό παραβιάζονται προσωπικά δεδομένα. Άλλες φορές την αρνούνταν ρητά λέγοντας ότι τα στοιχεία αυτά δικαιούνται να τα αναζητήσουν μόνο οι πρώην σύζυγοι (μέγα λάθος επίσης).
Η θέση αυτή είναι αυθαίρετη και δεν στηρίζεται σε οποιαδήποτε διάταξη, όταν λέμε δικαιούνται διατροφής δεν εννοούμε μόνο τους πρώην συζύγους, αλλά όσους απο το νόμο έχουν δικαίωμα διατροφής (αυτό συμβαίνει για την ταυτότητα του νομικού λόγου).

¨Ενεκα τούτου,καλό είναι λοιπόν  να ζητείται απο τα δικαιούμενα διατροφή φυσικά πρόσωπα να μνημονεύεαι στην αίτηση απο τον αρμόδιο εισαγγελέα και αυτά που ανέλυσα αμέσως παραπάνω έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι αυθαίρετες ερμηνείες του νόμου απο τις κατά τόπο ΔΟΥ που το παιζαν και νομικοί γνώστες.

¨Ολα τα ανωτέρω προέρχονται από πρόσφατη Διάταξη του ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ. 

Αντώνιος Πράτας
Δικηγόρος Παρ' Εφέταις.