Αγαπητοί αναγνώστες,
ναι συμβαίνει να συμβουλεύω όλες εσάς με πλείστα επίκαιρα και μη νομικά θέματα που σας απασχολούν, αλλά να και ένα δικό μου, και αφορά την ετήσια συνδρομή της πιστωτικής μου κάρτας, την οποία σημειωτέο έχω να χρησιμοποιήσω κάνα δυο χρόνια. Και να πιο είναι το παράδοξο..
Είναι η δεύτερη φορά λοιπόν που η Τράπεζα μου στέλνει λογαριασμό στον οποίο μου χρεώνει ετήσια συνδρομή κάρτας ποσού γύρω στα 25 ευρώ. Το παράδοξο στην όλη ιστορία είναι πως και πέρυσι το 2011 δηλαδή έχει ξανά επιβάλει σε μένα μία ετήσια συνδρομή την οποία φυσικά και δεν πλήρωσα και από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζει να μου στέλνει λογαριασμούς στους οποίους χρεώνει και τόκους υπερημερίας (πολύ γέλιο). Δηλαδή μέχρι και σήμερα ζητά απο εμένα να τους πληρώσω δύο ετήσιες συνδρομές συνολικά 50,00 ευρώ. Και φυσικά δεν είναι το ποσό που δεν πληρώνω. Με ενοχλεί αυτό το νταβατζιλίκι τους να πληρώσω κάτι που έχει νομολογιακά κριθεί ότι είναι προμήθεια και και γι' αυτό παράνομη να μου επιβάλεται. Τώρα θα μου πείτε, γιατί δεν τους στέλνεις εξώδικο. Να σας πω την αλήθεια, επίτηδες τους αφήνω να δω μέχρι που θα το τραβήξουν, για να τους κάνω και μία αγωγή αποζημίωσης, μάλιστα θα κοιτάξω άμεσα αν έχω καταχωρηθεί και στον λευκό τειρεσία.
Νομικά λοιπόν ισχύει το εξής για τις συνδρομές ετήσιες ή μηνιαίες στις πιστωτικές κάρτες. :
Σύμφωνα λοιπόν με τη ρητή διάταξη του άρθρου 1 της 1969/8.08.1991 ΠΔΤΕ που εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του ν. 1266/1982 "απαγορεύεται η είσπραξη προμήθειας στα δάνεια, των οποίων το επιτόκιο ορίζεται ελεύθερα από τα πιστωτικά ιδρύματα. Στην ρύθμιση αυτή δεν εισάγει εξαίρεση η ΕΝΠΘ 524/1993 με την οποία προστέθηκε στο προσάρτημα της πιο πάνω ΠΔΤΕ η περίπτωση "Ο¨", κατά την οποία διευκρινίζεται ότι απο τα επιτρεπόμενα, με βάση την ανωτέρω του 1991 ΠΔΤΕ έξοδα, τέλη, φόρους και προμήθειες κοινοπρακτικών δανείων (που μόνο κατ΄ εξαίρεση επιτρέπεται η είσπραξη), αυτά πρέπει να περιλαμβάνονται στην ανάλυση του μηνιαίου λογαριασμού που αποστέλουν οι πιστωτικοί φορείες στους κατόχους των πιστωτικών καρτών και όχι ότι επιτρέπεται ελεύθερα η είσπραξη προμήθειας (ΑΠ 1219/2001). Εν τέλει σύμφωνα με το κεφάλαιο στ' τέλος, της ΠΔΤΕ 2501/2002 που αντικατέστησε την ΠΔΤΕ 1969/1991, ορίστηκε ότι δεν επιτρέπεται η είπσραξη οποιασδήποτε προμήθειας στις πάσης φύσης χορηγήσεις πιστωτικών ιδρυμάτων (παρά μόνο στα κοινοπρακτικά δάνεια). Βέβαια σ' αυτές τις προμήθειες θα πρέπει να ξεχωρίσουμε αυτές που δεν εμπίπτουν στον χώρο αυτόν και εννοούμε εδώ τις τυχόν παρεπόμενες ειδικές υπηρεσίες, εφάπαξ δαπάνες και τα έξοδα υπέρ τρίτων (συμβολαιογραφικά έξοδα εκτίμησης και ελέγχου τίτλων ακινήτων, εγγραφής υποθήκης κ.λ.π).
Ανεξάρτηα λοιπόν απο την ονομασία που δίνει η τράπεζα στην ετήσια συνδρομή ή στην μηνιαία συνδρομή- μπορεί να την ονομάζει ας πούμε διαχειριστικά έξοδα, στοιχεία κόστους και επιβαρύνσεις από τη χρήση της κάρτας- δεν σταματά αυτή η καταβολή να είναι προμήθεια και γι' αυτό παρανόμως η τράπεζα τη ζητάει από τον καταναλωτή.
Και δεν έχει καμία σημασία αυτό που μου είπε η ΑΣΧΕΤΗ υπάλληλος της τράπεζας από το τηλεφωνικό κέντρο, ότι έχω υπογράψει στη σύμβαση τέτοια συνδρομή. Χαίρω πολύ.. Μου φαίνεται τελικά δεν θα το αποφύγω το εξώδικο προς πρόσωπα που δεν καταλαβαίνουν από νόμους και νομολογίες, ας όψεται αυτό το ανύπαρκτο κράτος που ζούμε στην λειτουργία του οποίου η λέξη ΕΠΟΠΤΕΙΑ έχει εξαφανιστεί από το 1980.
Νομικά λοιπόν ισχύει το εξής για τις συνδρομές ετήσιες ή μηνιαίες στις πιστωτικές κάρτες. :
Σύμφωνα λοιπόν με τη ρητή διάταξη του άρθρου 1 της 1969/8.08.1991 ΠΔΤΕ που εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του ν. 1266/1982 "απαγορεύεται η είσπραξη προμήθειας στα δάνεια, των οποίων το επιτόκιο ορίζεται ελεύθερα από τα πιστωτικά ιδρύματα. Στην ρύθμιση αυτή δεν εισάγει εξαίρεση η ΕΝΠΘ 524/1993 με την οποία προστέθηκε στο προσάρτημα της πιο πάνω ΠΔΤΕ η περίπτωση "Ο¨", κατά την οποία διευκρινίζεται ότι απο τα επιτρεπόμενα, με βάση την ανωτέρω του 1991 ΠΔΤΕ έξοδα, τέλη, φόρους και προμήθειες κοινοπρακτικών δανείων (που μόνο κατ΄ εξαίρεση επιτρέπεται η είσπραξη), αυτά πρέπει να περιλαμβάνονται στην ανάλυση του μηνιαίου λογαριασμού που αποστέλουν οι πιστωτικοί φορείες στους κατόχους των πιστωτικών καρτών και όχι ότι επιτρέπεται ελεύθερα η είσπραξη προμήθειας (ΑΠ 1219/2001). Εν τέλει σύμφωνα με το κεφάλαιο στ' τέλος, της ΠΔΤΕ 2501/2002 που αντικατέστησε την ΠΔΤΕ 1969/1991, ορίστηκε ότι δεν επιτρέπεται η είπσραξη οποιασδήποτε προμήθειας στις πάσης φύσης χορηγήσεις πιστωτικών ιδρυμάτων (παρά μόνο στα κοινοπρακτικά δάνεια). Βέβαια σ' αυτές τις προμήθειες θα πρέπει να ξεχωρίσουμε αυτές που δεν εμπίπτουν στον χώρο αυτόν και εννοούμε εδώ τις τυχόν παρεπόμενες ειδικές υπηρεσίες, εφάπαξ δαπάνες και τα έξοδα υπέρ τρίτων (συμβολαιογραφικά έξοδα εκτίμησης και ελέγχου τίτλων ακινήτων, εγγραφής υποθήκης κ.λ.π).
Ανεξάρτηα λοιπόν απο την ονομασία που δίνει η τράπεζα στην ετήσια συνδρομή ή στην μηνιαία συνδρομή- μπορεί να την ονομάζει ας πούμε διαχειριστικά έξοδα, στοιχεία κόστους και επιβαρύνσεις από τη χρήση της κάρτας- δεν σταματά αυτή η καταβολή να είναι προμήθεια και γι' αυτό παρανόμως η τράπεζα τη ζητάει από τον καταναλωτή.
Και δεν έχει καμία σημασία αυτό που μου είπε η ΑΣΧΕΤΗ υπάλληλος της τράπεζας από το τηλεφωνικό κέντρο, ότι έχω υπογράψει στη σύμβαση τέτοια συνδρομή. Χαίρω πολύ.. Μου φαίνεται τελικά δεν θα το αποφύγω το εξώδικο προς πρόσωπα που δεν καταλαβαίνουν από νόμους και νομολογίες, ας όψεται αυτό το ανύπαρκτο κράτος που ζούμε στην λειτουργία του οποίου η λέξη ΕΠΟΠΤΕΙΑ έχει εξαφανιστεί από το 1980.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου