Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

ΝΕΑ ΕΦΕΤΕΙΑΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΔΑΝΕΙΟ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ-ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 86/2017 ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ-ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ ΤΩΝ ΑΡΧΙΚΩΝ ΣΥMΒΑΣΕΩΝ ΣΕ ΕΥΡΩ

   Μία ακόμη θετική εφετειακή απόφαση για τους δανειολήπτες δανείων σε ελβετικά φράγκα (CHF). 
     
      Μία σύντομη παρουσίαση της υπόθεσης :
    Οι συμβάσεις των δανείων επ' αφορμή των οποίων εξεδόθη η υπ' αριθμ. 86/2017 απόφαση του Εφετείου Αιγαίου ήταν επαγγελματικά. 

      Οι θεμελιώδεις σκέψεις της εν λόγω εφετειακής απόφασης.

       α. Τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν να παρέχουν περιοδική έγγραφη ενημέρωση στους συναλλασσόμενους κατά την διάρκεια ισχύος και λειτουργίας των συμβάσεων για τον τρόπο εφαρμογής των όρων που έχουν συμφωνηθεί, επομένως στα δάνεια σε ελβετικά φράγκα οφείλουν στα extrait που αποστέλλουν περιοδικώς στους δανειολήπτες να αναφέρεται η συγκεκριμένη κάθε φορά πράξη ανταλλαγής των νομισμάτων. Καταρρίπτεται μετά ταύτα η επιχειρηματολογία των τραπεζών περί μη υπάρξεως ανάλογης υποχρέωσης στο μέτρο που οι δανειολήπτες μπορούν να "γνωρίσουν" την ισοτιμία ανταλλαγής είτε από τον τύπο είτε κατόπιν απλής επίσκεψής τους σε οποιοδήποτε υποκατάστημα της τράπεζας. 

            β. Οφείλουν στην περίπτωση των δανείων σε ελβετικά φράγκα να αναφέρουν για την δυνατότητα και το κόστο χρησιμοποίησης τεχνικών κάλυψης των συναλλαγματικών κινδύνων από την ενδεχόμενη μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας ή και των επιτοκίων, δηλαδή η ενημέρωση του δανειολήπτη πρέπει να γίνεται από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, που να διαθέτει το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 14 του . ν 3606/2007 πιστοποιητικό καταλληλότητας.

           γ. Για την θεμελίωση της απαιτούμενης διαφάνειας των συμβάσεων σε ελβετικά φράγκα, πρέπει να παρουσιάζονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, τα δικαιώματα και οι υποχρέωσεις των συμβαλλομένων και ειδικότερα να διατυπώνεται ευκρινώς ο τρόπος λειτουργίας της συναλλαγματικής ισοτιμίας, η μέθοδος και οι ιδιαιτερότητες μηχανισμού μετατροπής του εγχώριου νομίσματος σε ξένο και η σχέση μεταξύ του μηχανισμού αυτού και τυχόν άλλων, ώστε να ο καταναλωτής να διαγνώσει εκ των προτέρων τις δυσμενείς οικονομικές συνέπειες και επιβαρύνσεις,
      
    δ. Το τραπεζικό ίδρυμα ουδόλως κάλεσε τους δανειολήπτες να προσυπογράψουν την πράξη μετατροπής του νομίσματος απο ευρώ σε φράγκα, παρά αρκέστηκε στην προφορική αποδοχή της κατά τα άλλα συμφέρουσας πρότασης που τους απηύθυνε ο προστηθείσα υπάλληλός της,

             ε. Η τράπεζα παρά την υποχρέωση προστασίας αλλά και της επισταμένης ενημέρωσης των πελατών της σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΠΔΤΕ 2501/2002 : 1. δεν ενημέρωσε κατάλληλα τους δανειολήπτες για τη φύση και τα χαρακτηριστικά του δανειακού προιόντος σε ελβετικά φράγκα (CHF) και εν γένει για τους όρους και τις προυποθέσεις που διέπουν την μετατροπή του νομίσματος από ευρώ σε ελβετικά φράγκα, 2. δεν παρείχε περιοδική έγγραφη ενημέρωση στους δανειολήπτες για τον τρόπο εφαρμογής των όρων που έχουν συμφωνηθεί, και 
            3. κυρίως ουδεμία ενημέρωση παρείχε σχετικά με τον κίνδυνο από ενδεχόμενη διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας των νομισμάτων ώστε οι δανειολήπτες να σχηματίσουν πριν την σύναψη σαφή εικόνα για την εξέλιξη της δανειακής σχέσης,


        στ. Ότι τα χρηματικά ποσά που χορηγήθηκαν ως δάνεια, δεν εκταμιεύθηκαν σε ελβετικά φράγκα, αλλά μετατράπηκαν στην συνέχεια λογιστικά στο νόμισμα αυτό, χωρίς να αποδεικνύεται ότι πράγματι η τράπεζα δανείστηκε αντίστοιχα ελβετικά φράγκα από την διατραπεζική αγορά,
           
           ζ. ότι η τράπεζα στο πλαίσιο των επίμαχων συμβάσεων δεν παρείχε ουσιαστικά ουδεμία ενημέρωση για τις συνέπειες της μετατροπής του νομίσματος των δανείων, 

        η. ότι αντίθεται με ότι το συγκεκριμένο τραπεζικό ίδρυμα ισχυρίζεται στις προτάσεις του στις εν λόγω υποθέσεις (το γνωρίζω από πρώτο χέρι), από την συναλλακτική σχέση που δημιουργείται μεταξύ τράπεζας και πελάτη προκύπτουν τόσο γενικής φύσης υποχρέωσεις όσο και ειδικής που έχουν την βάση τους σε συγκεκριμένη σχέση στο μέτρο που η τράπεζα είναι επαγγελματίας και γνώστης της αγοράς χρήματος με ευρύτατη πληροφόρηση στον χρηματοπιστωτικό τομέα, 

          θ. ότι απο την σχέση εμπιστοσύνης και εν μέρει εξάρτητης του πελάτη από την τράπεζα, απορρέει αφενός μεν η ειδικότερη υποχρέωσή της ηνα μην επιδιώκει μονομερώς την πρόταξη των ατομικών συμφερόντων της και ότι η υπό ευρεία έννοια παροχή της πρέπει να τελεί σε σχέση αναλογίας με την αιτούμενη από τον πελάτη αντιπαροχή, αφετέρου δε  η ειδικότερη υποχρέωσή της ενημέρωσης και παροχής συμβουλών ανάλογα με τις συγκεκριμένες συνθήκες και το επίπεδο γνώσεων των πελατών της στο μέτρο που είναι πρόδηλο ότι εάν ο συγκεκριμένος πελάτης δεν αντιλαμβάνεται τους κινδύνους απο την σκοπούμενη συναλλαγή ή  όταν η τράπεζα γνωρίζει ορισμένα γεγονότα (π.χ η γνώση της οριακά πιθανής οικονομικής διαταραχής της υποτίμησης του ευρώ το έτος 2006 μέχρι και ποσοστό της τάξης του 30%), που αν γνώριζε ο πελάτης πιθανότατα δεν θα προέβαινε στην σύναψή της,

        ι. Ότι εξαιτίας της προαναφερόμενης σχέσης εμπιστοσύνης που χαρακτηρίζει κάθε τραπεζική σύμβαση, η υποχρέωση της τράπεζας έχει ως περιεχόμενο ότι αυτή θα πράξει  ότι είναι αναγκαίο για την εξυπηρέτηση και τη ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ.

       Επομένως η εν λόγω εφετειακή απόφαση ακύρωσε τις πράξεις αναγνώρισης οφειλής των δανειοληπτών ως αντίθετες στα χρηστά ήθη και αναγνώρισε πως οι δανειακές σχέσεις των εν λόγω πελατών αναδρομικά διέπονται από τους συμβατικούς όρους των αρχικών σε Ευρώ (€) συμβάσεων. 

 Η απόφαση έχει ως εξής :



































        

Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Εν μέρει Σχολιασμός της σύμβασης δανείου σε ελβετικά φράγκα μετά την εκδίκαση της έφεσης κατά της πρωτόδικης 334/2016 απόφασης του ΠΠρωτΑθην.

     
Μετά το εξαίρετο άρθρο του πολύ καλού φίλου μου και συνεργάτη Μάριου Μαρινάκου σχετικά με τις σχέψεις του για τα δάνεια σε ελβετικά φράγκα, ήρθε και η σειρά μου να σας εκθέσω μερικά πράγματα.
     
Προστασία δόσης
       Επειδή ασχολήθηκα πολλές ώρες με το κεφάλαιο προστασία δόσης, ιδού κάποιες από τις σκέψεις που έκανα κατά την διάρκεια αντίκρουσης συγκεκριμένου λόγου εφέσεως της τράπεζας. Για την ακρίβεια η Τράπεζα, φαινομενικά και υποτίθεται για να μετριάσει τις συνέπειες που ενδεχομένως να επερχόταν κατά την διάρκεια λειτουργίας της σύμβασης στους καταναλωτές, εφηύρε το πρόγραμμα της προστασίας δόσης απο τις διακυμάνσεις του ελβετικού φράγκου σε σχέση με το ευρώ για τα πρώτα 3 έτη της σύμβασης. Όμως ενώ όπως όλοι οι γνωρίζοντες βασικά πράγματα της νομικής επιστήμης γνωρίζουν πως τοκοχρεολυτικό δάνειο είναι αυτό που περιλαμβάνει μέρος του κεφαλαίου και τόκο, εντούτοις το πρόγραμμα προστασίας δόσης, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της τράπεζας καλύπτει μόνο την μηνιαία δόση και ουχί το άληκτο κεφάλαιο.
 

       Έτσι όμως καταστρατηγείται η καθοδηγητικής λειτουργίας έννοια του τοκοχρεολυτικού δανείου στο μέτρο που το άληκτο κεφάλαιο αποτελείται από την πρόσθεση των εναπομεινουσών μηνιαίων δόσεων και επομένως αφού είναι προστατευμένες οι μηνιαίες δόσεις, τότε για ποιο λόγο να μην είναι προστατευμένο και το άληκτο κεφάλαιο.!!!
 

        β. Συμφώνησε τόσο την ανανέωση της προστασίας δόσης, όσο και την οποτεδήποτε ενεργοποίηση της προστασίας δόσης προφορικά και όχι εγγράφως, συμφωνίες που προκύπτουν από έγγραφα της τράπεζας στους δανειολήπτες. Επομένως και επειδή στα πλαίσια της συλλογικής αγωγής ο κάθε ΓΟΣ ελέγχεται in abstracto και δη ως προς την αφηρημένη επικινδυνότητά του, σαφώς και οι εν λόγω προφορικές συμφωνίες είναι καθόλα αδιαφανείς στο μέτρο που ουδόλως προκύπτουν οι όροι και οι προυποθέσεις της ανανέωσης της προστασίας δόσης, το κόστος της ανανέωσης, η περίοδος της ανανέωσης και φυσικά η ισοτιμία της ανανέωσης της προστασίας και δη εάν κατά την ανανέωση ισχύσει η ισοτιμία της ημέρας εκταμίευσης του δανείου είτε η ισοτιμία της ημέρας ανανέωσης της προστασίας.
          Επομένως σαφώς και υφίσταται ο αφηρημένος κίνδυνος ισοσκελισμού του επιτοκιακού κόστους ενός δανείου σε ελβετικά με ένα δάνειο σε ευρώ, στο μέτρο που η τράπεζα μπορεί μονομερώς να αυξήσει σε δυσθεώρητα επίπεδα το κόστος προστασίας της μηνιαίας δόσης μέσω της προσαύξησης του επιτοκίου της, παρά τις διαφημίσεις προώθησης των εν λόγω δανείων ως δάνεια "και ευκαιρία και προστασία". Αυτό το αναφέρω, δοθέντος ότι το κόστος της προστασίας δόσης για τα πρώτα 3 έτη των δανείων σε ελβετικά φράγκα ήτο η προσαύξηση στο επιτόκιο της τάξης σε άλλους μεν δανειολήπτες 0,15%, σε άλλους δε 0,20%.


      γ. Επέβαλε την προστασία δόσης ακόμη και στο +5% απο την ισοτιμία εκταμίευσης του δανείου. Τί σημαίνει αυτό ; Η τράπεζα εκτός του -5%, κατά παράδοξο τρόπο με τον ίδιο προδιατυπομένο όρο καθόρισε την προστασία της μηνιαίας δόσης ΚΑΙ στο +5% από την ισοτιμία εκταμίευσης του δανείου. Πράγματι το -5%, ως αρνητικό ποσοστό διακύμανσης από την ισοτιμία εκταμίευσης μπορεί να δικαιολογηθεί στο μέτρο που αν η ισοτιμία διακυμανθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό από το -5% , η ζημία του πελάτη θα περιορισθεί στο εν λόγω ποσοστό. Αντιθέτως, αν ισοτιμία του €/CHF διακυμανθεί ευμενώς για τον δανειολήπτη σε σχέση με την ισοτιμία εκταμίευσης του δανείου, τότε ουδόλως υφίσταται εύλογη αιτία να προστατευθεί ο δανειολήπτης από το δικό του όφελος.

        Εν προκειμένω ας δούμε ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι κατά την εκταμίευση η ισοτιμία βάσης ήτο αυτή του 1€/1,650 CHF και επομένως ο δανειολήπτης προκειμένου να πληρώσει μία δόση 1.650,00 CHF, έπρεπε να καταβάλλει στην εκκαλούσα 1.000€ προκειμένου να αγοράσει τα 1.650,00 ελβετικά φράγκα. Όμως, σε περίπτωση που κατά την διάρκεια ισχύος της προστασίας δόσης η ισοτιμία €/ CHF θεωρητικά λ.χ διακυμαινόταν ευμενώς για τους δανειολήπτες από το 1€/1,650 CHF στο 1€/1,900 CHF, ο δανειολήπτης άνευ ευλόγου αιτίας, αντί να καλείται να καταβάλλει στην εκκαλούσα για την ίδια δόση (1.650 ελβετικά φράγκα) το ποσό των 868,00€ για να αγοράσει τα 1.650,00 ελβετικά φράγκα, υποχρεωτικά λόγω του περιορισμού του οφέλους του (μέχρι +5% από την ισοτιμία βάσης) θα πρέπει να καταβάλει 952,00€ για να τα αγοράσει.
 

       Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί, ότι με τον εν λόγω ΓΟΣ καταλύεται η έννοια της προστασία τόσο ετυμολογικά όσο και σε όλη την συναλλακτική της διάσταση.

      Ας πάρουμε την ερμηνεία της λέξης προστασία. Προστασία είναι ο τρόπος ή το μέσο με τον οποίο αποφεύγεται κάτι δυσάρεστο ή επικίνδυνο. Π.χ η χρήση του αντηλιακού προστατεύει το δέρμα από ενδεχόμενα ηλιακά εγκαύματα που είναι άκρως επικίνδυνα για το μέγιστο αγαθό της σωματικής υγείας μας. Επομένως η χρήση της προστασίας της μηνιαίας δόσης μπορεί να ερμηνευτεί αναλόγως μόνο σε σχέση με την ενδεχόμενη δυσμενή εξέλιξη της συναλλαγματικής ισοτιμίας σε σχέση με την καθορισθείσα ισοτιμία βάσης (ισοτιμία εκταμίευσης) και ουχί σε σχέση με την ευμενή εξέλιξη της συναλλαγματικής ισοτιμίας στο μέτρο που δεν μπορεί να εννοηθεί ως μέσο-τρόπος με τον οποίο να αποφεύγεται κάτι ωφέλιμο και προσοδοφόρο.
        Σημειωθείτω πως η έλλειψη ΕΥΛΟΓΗΣ ΑΙΤΙΑΣ καθορισμού μία τέτοιας συμβατικής πρόβλεχης έγκειται στο γεγονός πως σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της τράπεζας, ο δανειολήπτης απλά πρέπει να καταβάλει κάθε φορά ένα ποσό εγχώριων νομισματικών μονάδων (€) προκειμένου να αγοράσει την συγκεκριμένη ποσότητα ελβετικών φράγκων. Επομένως τί την ενδιαφέρει την τράπεζα αν δανειολήπτης πληρώσει 500, 600 η 1000 ευρώ, τι στιγμή που καθ' ομολογία της αυτό που την ενδιαφέρεί είναι να αγοράσει την συγκεκριμένη ποσότητα ελβετικών φράγκων που αντιστοιχεί στην μηνιαία δόση εκάστου δανείου;;.
        Και όμως αγαπητοί δανειολήπτες, ασφαλώς και την ενδιαφέρει στο μέτρο που η τράπεζα το μόνο που προσδοκά να λαβαίνει από τους δανειολήπτες είναι Ευρώ (€) και ουδόλως ελβετικά φράγκα. Ο αληθής χαρακτηρισμός του δανείου είναι αυτός του χορηγηθέντος δανείου σε ευρώ με "ρήτρα αξίας ελβετικών φράγκων".

      δ. Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί πως ο όρος περί 3τους προστασίας της μηνιαίας δόσης είναι άκυρος στο μέτρο που φαλκιδεύει τα θεμελιώδη δικαιώματα του καταναλωτή για αποτελεσματική προστασία του απο τον συναλλαγματικό κίνδυνο για όλη τη συμβατική διάρκεια. Πράγματι στο μέτρο που η τράπεζα δια μέσου προδιατυπωμένου ΓΟΣ ανέλαβε την υποχρέωση να τον προστατέψει και από την στιγμή που προέκυψε εγγράφως που αυτοβούλως η ίδια ουδόλως ανέφερε στους καταναλωτές την δυνατότητα καθώς και έτερες τεχνικές κάλυψης του συναλλαγματικού κινδύνου και το κόστος αυτών, ο εν λόγω ΓΟΣ αντιτίθεται είναι άκυρος ως λογιζόμενη παραίτηση από τις ανειληφθείσες συμβατικές υποχρεώσεις της.
      Στον αντίποδα βέβαια σύμφωνα με την επιχειρηματολογία της τράπεζας, ουδόλως υφίστατο κατά τον χρόνο κατάρτισης των εν λόγω συμβάσεων σε ελβετικά φράγκα οικονομικά ανεκτό για τους δανειολήπτες πρόγραμμα προστασίας που να καλύπτει τόσο για τις μηνιαίες δόσεις όσο και για το άληκτο κεφάλαιο, δοθέντος ότι σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της αυτό θα επιβάρυνε το επιτόκιο με ένα ποσοστό της τάξης του 30% και έτσι το εν λόγω προιόν δεν θα ήτο ελκυστικό.
        Επομένως συνομολογήθηκε από την τράπεζα πως η τελευταία αυτοβούλως δεν ανέφερε στους δανειολήπτες το φερόμενο ποσοστό επιβάρυνσης του επιτοκίου τους ως ΣΥΝΟΛΙΚΗ και αποτελεσματική προστασία τους απο τον συναλλαγματικό κίνδυνο και εισήγαγε ως μόνη προστασία απο αυτόν το 3ετες πρόγραμμα προστασίας δόσης σε συμβάσεις ΒΕΒΑΙΑ 20,30 και 40 ετών. 

        Τοιουτοτρόπως όμως, αφενός μεν παραιτήθηκε από την ανειλημμένη συμβατικά υποχρέωσή της να προστατέψει αποτελεσματικά τους δανειολήπτες από τον συναλλαγματικό κίνδυνο διαψεύδοντας τις δικαιολογημένες προσδοκίες τους περί τούτου, αφετέρου δε φαλκίδευσε το δικαίωμά τους να προστατευούν αποτελεσματικά από τον συναλλαγματικό κίνδυνο, πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί μόνο κατά την εκταμίευση του δανείου και όχι μεταγενέστερα. Επομένως δια των ειρημένων ενεργειών της η τράπεζα δημιούργησε στους δανειολήπτες τεράστιο γνωσιολογικό έλλειμα,έλλειμμα εναλλακτικών λύσεων, μη εμφανή συγκρίσιμα μεγέθη με άλλα στεγαστικά σε EURO προιόντα και εν τέλει οδήγησε τους δανειολήπτες να λάβουν την απόφαση σύναψης των επίδικων συμβάσεων που σε διαφορετική περίπτωση ουδόλως θα λάβαιναν.
        Διότι το νόημα αυτής της υπόθεσης είναι το εξής : Η δικαιοπρακτική αυτοδιάθεση των καταναλωτών, δηλαδή η ελευθερία τους να επιλέξουν το στεγαστικό προιόν που ταιριάζει στο οικονομικό προφίλ τους, ουδόλως θα πρέπει να καταργείται μέσω αδιαφανών θεμελιωδών μεγεθών της σύμβασης. Άλλωστε αυτό είναι και το νόημα μίας όλως διαφανούς σύμβασης. Δηλαδή μέσω απόλυτα διαφανών, ιδίως ως προς τις δυσμενείς οικονομικές συνέπειες και επιβαρύνσεις, όρων να παρέχεται στους καταναλωτές το απαραίτητο επίπεδο πληροφόρησης για το σύνολο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών τους που απορρέουν από την σύμβαση έτσι ώστε τελικώς αυτοί να είναι απολύτως υπεύθυνοι για την συμβατική επιλογή τους! Αυτό θα έπρεπε να είναι και ο κανόνας και η επέμβαση του δικαστή σε ένα συμβατικό οικοδόμημα κανονικά θα έπρεπε να είναι η εξαίρεση.
          Διαφορετικά, η επέμβαση του εφαρμοστή του δικαίου σε μία αδιαφανή σύμβαση καθίσταται όλως επιτακτική. Με την δική του συμβολή μπορεί να αποκατασταθεί η διαταραχθείσα συμβατική δικαιοσύνη δια της αντικατάστασης της τυπικής ισορροπίας που ήθελε να καταστήσει μία προδιατυπωμένη σύμβαση με μία ουσιαστική ισορροπία ικανή να εξισσοροπήσει τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και τους κινδύνους που εμπεριέχονται σε ένα συμβατικό οικοδόμημα.
Εν αναμονή λοιπόν της εφετειακής απόφασης και καλή μας επιτυχία!.

Αντώνης Πράτας

Σάββατο 1 Απριλίου 2017

Το περιεχόμενο της πρώτης ΘΕΤΙΚΗΣ Εφετειακής απόφασης για Δάνειο Σε Ελβετικά Φράγκα (CHF)

      Αγαπητοί αναγνώστες, η πρώτη εφετειακή απόφαση με βάση σύμβαση δανείου σε ελβετικά φράγκα (CHF) είναι γεγονός. Σύμφωνα με το διατακτικό της ακυρώνεται συνολικά διαταγή πληρωμής 520.000,00€ ή αλλιώς 593.475,23 ελβετικών φράγκων.

         Παρεμπίπτοντα ζητήματα που έκρινε με δύναμη δεδικασμένου πλέον η εν λόγω απόφαση :
     Ναι μεν συνάγεται με βάση το παραστατικό εκταμίευσης ότι συμφωνήθηκε το δάνειο σε ελβετικά φράγκα (CHF) πλην όμως ο δανειολήπτης 'ελαβε αυτό σε ευρώ. Για τους γνωρίζοντες τουτέστι πρόκειται για δάνειο σε ευρώ (€) με ρήτρα αξίας ελβετικού φράγκου, δηλ. δεν χωρεί η εφαρμογή του άρθρου 291ΑΚ.
     Άκυρη ως αδιαφανής η αντισταθμιστική προστασία που προσέφερε η τράπεζα στον δανειολήπτη, τουτέστι η ακυρότητα του εν λόγω ΓΟΣ φυσικά οδηγεί και στην ακυρότητα του ΓΟΣ 7α, δοθέντος ότι για τους γνωρίζοντες νομικά η αλληλεξάρτηση των ΓΟΣ σε μία σύμβαση είναι ιδιάζουσας σημασίας για την ακυρότητα ενός απο αυτούς απο τη στιγμή που εξαρτάται και από έτερο άκυρο λόγω αδιαφάνειας ΓΟΣ.
       Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές της τράπεζας με την εγχείριση εγγράφων που ουδόλως ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.