ΑΓΩΓΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

                         Αγαπητοί αναγνώστες μου, 

βρίσκομαι στην πολύ ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω πως ορισμένες φορές κατά τον χειρισμό των πλείστων υποθέσεων (για ελβετικό φράγκο ή και άλλων) κατά Τραπεζών με τις οποίες οι νομικές μάχες είναι λυσσαλέες -περισσότερο λόγω αλαζονείας και σαθρών αιτιολογιών που υποτιμούν την νοημοσύνη μας- Αυτές την "ΠΑΤΟΥΝ". Και όταν λέω την ¨"πατούν" εννοώ, ότι αναφέρουν στο δικόγραφό τους πράγματα τα οποία σε καμία των περιπτώσεων δεν θα έπρεπε να αναφέρουν, και τα οποία συνιστούν καραμπινάτο ποινικό αδίκημα (πληρούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των ποινικών αδικημάτων κώδικά μας), και τα οποία θα στηρίξουν και την αγωγή μας για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. 

      Σε μία από τις δίκες μου αυτές, η αντίδικος τράπεζα προκειμένω να αντικρούσει τα επιχείρηματά μας για την προστασία που πρέπει να έχουν οι πελάτες μου ως καταναλωτές, δημοσιοποίησε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τους, και δη φερόμενες φορολογικές παραβάσεις των επιχείρησεών τους κατά την εποχή σύναψης του επίδικου σε ελβετικό φράγκο δανείου, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να καταδείξει ότι είναι πανέξυπνοι επιχειρηματίες, αλλά προπάντων είναι έμπειροι στις οικονομικές και τραπεζικές συναλλαγές. Ενδεικτικά είπε : ότι παρόλου που εμφάνιζαν ζημίες οι εταιρίες του, αυτό το έπρατταν οι εντολείς μου για να συγκρατήσει την αχαλίνωτη αύξηση καταβολής ΦΠΑ και αποφυγή καταβολής εν τέλει φόρου εισοδήματος. 

       Μετά λύπης (γιατί έρχεται η μήνυση όπου ναι αλλά και η αγωγή) τους πληροφορώ, ότι η συγκεκριμένη προαναφερόμενη αναφορά τους, δεν εξυπηρετεί σε τίποτα την δίκη, ειδικότερα δε δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τον σκοπό της αντίκρουσης του επιχειρήματός μας ότι είμαστε καταναλωτές και όχι επενδυτές. Η εμπειρία ενός φυσικού προσώπου σε συγκεκριμένο κύκλο τραπεζικών προιόντων κρίνεται από το αν αυτός ήταν πολλές φορές αποδέκτης του συγκεκριμένου τραπεζικού προιόντος (στεγαστικού δανείου ας πούμε) και όχι από το αν απέκρυπτε έσοδα από το κράτος. Ούτως η άλλως αυτό δεν συνιστά εμπειρία σε οικονομικές συναλλαγές αλλά κοινώς "κλεψιά". Δηλαδή έχουμε να κάνουμε με καραμπινάτη δυσφήμιση (το αν είναι και συκοφαντική αυτό θα το δούμε) αλλά και για συγκρότηση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος της ΠΑΡΑΒΑΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΧΕΜΥΘΕΙΑΣ για το λόγο ότι τα συγκεκριμένα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα περιήλθαν σε γνώση τους, ύστερα απο την αρχική άρνηση της Τράπεζας να χορηγήσει στον πελάτη μου στεγαστικό δάνειο διότι εμφάνιζε στην φορολογική του δήλωση ζημίες, και για την προσπέλαση του προαναφερόμενου εμποδίου τους εξήγησε προφορικά τα προαναφερόμενα δεδομένα, το αν είναι ακριβή ή όχι έχει σημασία για τον χαρακτηρισμό τους αδικήματος ως συκοφαντική δυσφήμιση ή ως απλή δυσφήμιση.  

     Όμως πέραν του συγκεκριμένου κονδυλίου για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του πελάτου μου αυτού, το δεύτερο σκέλος της αποζημίωσης έχει να κάνει με το γεγονός της σύνταξης της σύμβασης στεγαστικού δανείου σε ελβετικό Φράγκο αποκλειστικά απο την Τράπεζα με βάσει προδιατυπωμένους όρους γενικούς συναλλαγής, όχι με βάση τον κανόνα της καλής πίστης, δηλαδή βάσει της "αντισταθμιστικής σχέσης" επί τη βάσει της οποίας κατανέμονται ισομερώς τα δικαιώματα, οι υποχρεώσεις, οι δυνατότητες και οι κίνδυνοι που προκύπτουν απο τη σύμβαση, αλλά με βάση τον ΚΑΝΟΝΑ : ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΤΗΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΩΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΜΗ ΔΥΝΑΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΘΕΙ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.

    

        Έτσι έχουν τα πράγματα και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως και χωρίς να είμαι διόλου υπερβολικός. Δυστυχώς, δεν υπάρχει στην χώρα μας εποπτικός μηχανισμός, παρά μόνο κατασταλτικός και αυτός λειτουργεί μόνο κατόπιν υποδείξεων εκ των ανωτέρω κλιμακίων, αλλά και να ήθελε να λειτουργήσει αυτεπάγγελτα και πάλι δεν θα μπορούσε να το κάνει λόγω των εκτεταμένων περιπτώσεων. Είδομεν όμως, γιατί ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη!!!!