Νομίζω πως το θέμα της έκδοσης διαζυγίου είναι ένα πολύ διαδεδομένο θέμα, αφού από την έκβαση μίας τέτοιας υπόθεσης εξαρτώνται και κάποιες άλλες, όπως διατροφή συζύγου, διατροφή τέκνων, τύχη της περιουσίας του ζευγαριού που αποκτήθηκε μετά την τέλεση του γάμου. Μάλιστα είναι το πρώτο θέμα που θα ρωτήσει η πλειοψηφία των ατόμων μόλις γνωρίσουν ένα δικηγόρο (ερώτημα) είναι : Βγαίνουν αρκετά διαζύγια ; Δυστυχώς, παρόλο που αυτό το γεγονός πρέπει εμάς τους δικηγόρους να μας κάνει ευτυχισμένους, η έκδοση διαζυγίων έχει συνεχώς ανοδική τάση. Πάντως έχω ακούσει επανειλημμένα από πολλές κυρίως γυναίκες το εξής ερώτημα και επάνω σ' αυτό θα δώσω και αυτό ισχύει την εξής απάντηση :
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΣΥΓΥΓΙΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ;;
Ερώτημα : Αν ο ένας από τους δύο συζύγους φύγει από το σπίτι (στην νομική γλώσσα οικογενειακή στέγη) τότε αυτό θα θεωρηθεί ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΣΥΓΥΓΙΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ και άρα το διαζύγιο θα βγει εις βάρος αυτού που σηκώθηκε και έφυγε;
Φυσικά και όχι και αυτό συμβαίνει γιατί ο νόμος έχει συνδέσει την διακοπή της έγγαμης συμβίωσης με αυτό που έχει ονομάσει εύλογη αιτία (δικαιολογημένος λόγος). Δηλαδή για να σας δώσω και ένα παράδειγμα, αν η σύζυγος αντιμετωπίζει από τον σύζυγό της μία απαράδεκτη συμπεριφορά για μεγάλο χρονικό διάστημα όπως ύβρεις, βιαιότητα, μη σεβασμό, μειωτική συμπεριφορά μπροστά σε τρίτους κ.λπ. τότε αν αυτή εγκαταλείψει τη συζυγική στέγη δικαιολογημένα φυσικά, αυτό στην νομική γλώσσα θα αποτυπωθεί ως εγκατάλειψη συζυγικής στέγης από εύλογη αιτία που αφορά το πρόσωπό της (όσο και αν σας φαίνεται παράξενη η διατύπωση) και ως εκ τούτου υπαίτιος της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης θα θεωρηθεί ο σύζυγός της. Με αυτά λοιπόν τα δεδομένα και εφόσον υπάρχουν και κάποιες άλλες προυποθέσεις η σύζυγος εφόσον δεν μπορεί να εργαστεί και εφόσον συντρέχουν και κάποια άλλα στοιχεία θα δικαιούται διατροφής από τον εν διαστάσει σύζυγό της.
ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ-ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ- ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ!!!
α/ Όταν μόνη αιτία της απομάκρυνσης του συζύγου από την οικογενειακή στέγη είναι η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης,
β/ Όταν κάποιος από τους συζύγους εμποδίστηκε αναίτια να εισέλθει στην οικογενειακή στέγη,
γ/ Όταν ο σύζυγος διαμένει στην ίδια οικία, συμπεριφέρεται σαν να εγκατάλειψε τον άλλο π.χ ζει και κοιμάται σε χωριστό δωμάτιο, δεν μιλιούνται ποτέ, απέχει από γεύματα
δ/ Όταν ο σύζυγος μετά από μακρόχρονη νοσηλεία, αντί να επιστρέψει στην συζυγική οικία, εγκαστάθηκε στην οικία των γονέων της ή των αδελφών του.-
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ
α/ Όταν ο ένας σύζυγος δεν μπορεί να ανέχεται την παρουσία ορισμένων προσώπων στην οικία του με συνέπεια την μετοίκησή του σε άλλη οικία,
β/ Όταν ο σύζυγος φεύγει από το σπίτι προκειμένω να γλιτώσει από κάποιους δανειστές του,
γ/ Όταν γενικώς η εγκατάλειψη οφείλεται σε συμπεριφορά του άλλου συζύγου, η οποία συμπεριφορά αποτελεί παράλειψη τήρησης των καθηκόντων που απορρέουν από ένα γάμο,
δ/ Όταν ο σύζυγος ευρισκόμενος σε μακρινή χώρα αδυνατεί να εξεύρει τους πόρους για να επιστρέψει στην συζυγική οικία,
ε/Όταν ο σύζυγος φεύγει από την οικογειακή στέγη λόγω της διαπράξεως μοιχείας από τον άλλο σύζυγο,
στ/ Όταν έχει ασκηθεί ποινική διώξη κατά του συζύγου και αυτός εγκαταλείπει την συζυγική στέγη προκειμένω να μην συλληφθεί,
ζ/ Όταν ο σύζυγος ευρισκόμενος σε δυσχερή οικονομική κατάσταση φεύγει για αναζήτηση εργασίας μακριά και από εκεί στέλνει χρηματικά εμβάσματα στον σύζυγό του για να συντηρείται,
η/ Όταν ο σύζυγος αποφεύγει να συνευρίσκεται σεξουαλικά με τον άλλο σύζυγο, διότι αυτό αποτελεί λόγω ισχυρού κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης και δεν συνιστά εγκατάλειψη.
ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΤ' ΑΝΤΙΔΙΚΙΑ- ΙΣΧΥΡΟΣ ΚΛΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΓΓΑΜΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
Διαζύγιο κατ' αντιδικία είναι το διαζύγιο που εκδίδεται κατά κύριο λόγο όταν για αυτό δεν συμφωνούν ή διαφωνεί ένας από τους δύο συζύγους. Τις περισσότερες φορές επειδή ταυτόχρονα με την έκδοση του διαζυγίου ανακύπτουν και πολλά άλλα άρρηκτα με αυτή ζητήματα (όπως διατροφή στην σύζυγο, διατροφή παιδιών) για τα οποία σπανίως καταλήγουν σε συμφωνία οι εν διαστάσει σύζυγοι, οδηγούμαστε στην έκδοση διαζυγίου μετά από αντιδικία.
ΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
Τα κλονιστικά γεγονότα ενός γάμου μπορεί είτε να οφείλονται σε υπαιτιότητα ενός ή και των δύο συζύγων είτε να είναι ανυπαίτια, δηλαδή να μην φταίει κανείς γι' αυτά. Αν όμως το κλονιστικό γεγονός αφορά μόνο τον σύζυγο που ζητά το διαζύγιο, τότε δεν μπορεί να ζητήσει αυτός την έκδοσή του, άσχετα με το αν αποδείξει στο δικαστήριο ότι η έγγαμη συμβίωση έχει κλονισθεί ισχυρά. Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις που το κλονιστικό γεγονός που επικαλείται ο σύζυγος που ζητά το διαζύγιο και αφορά τον άλλο σύζυγο να είναι μηδαμινό και το επικαλείται προσχηματικά, ενώ για τον κλονισμό να ευθύνεται μόνο αυτός που ζητά το διαζύγιο, οπότε και σ' αυτή τη περίπτωση ο σύζυγος που ζητά το διαζύγιο μπορεί να αποκρουσθεί στο δικαστήριο για την καταχρηστική συμπεριφορά του και έτσι το δικαστήριο να απορρίψει την αγωγή του ως ουσία αβάσιμη.
ΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ-ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ
ΥΠΑΙΤΙΑ
Κλονιστικά γεγονότα που αντικειμενικά μπορούν να κλονίσουν ένα γάμο και να καταστήσουν αφόρητη την συνέχισή του έχουν κριθεί από τη νομολογία μας τα εξής :
Προσβολές και ύβρεις
Απειλές σοβαρές κατά της συζύγου ή και των τέκνων
Αδιαφορία, η υπεροψία και η περιφρόνηση του άλλου συζύγου
Αδικαιολόγητες απουσίες από τη συζυγική οικία
Αλλαγή οικίας από τον έναν σύζυγο χωρίς κοινή απόφαση
Η παράβαση της υποχρέωσης για συζυγική εχεμύθεια (κοινώς βγάζουμε στη φόρα τα του οίκου μας)
Η παντελής έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπου του άλλου συζύγου
Η υπόσχεση γάμου σε τρίτο πρόσωπο
Η επιδίωξη οικονομικών κερδών με τρόπο ενάντια στην ηθική
Κάθε ανήθικη και ατιμωτική συμπεριφορά
Επαναλειμμένες καταδίκες για ποινικά αδικήματα
Η αδικαιολόγητη άρνηση για παροχή βοήθειας στο επάγγελμα του συζύγου
Η αβάσιμη και υπερβολική ζηλοτυπία που εκδηλώνεται με προσβλητικές συμπεριφορές
Η άρνηση συμμετοχής στις οικογενειακές ανάγκες.
ΑΝΥΠΑΙΤΙΑ
Διαφορά ηλικίας, μορφώσεως
Ψυχικές διαταραχές
¨Ενα γεγονός που υπήρχε πριν από το γάμο αλλά το απέκρυψε ο ένας σύζυγος από τον άλλο και μαθεύτηκε αργότερα (π.χ ασθένεια)
ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ Η ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ
Παρόλο που οι περισσότεροι από εσάς πιστεύουν ότι το διαζύγιο βγαίνει εις βάρος του ενός ή του άλλου συζύγου στην πράξη και όπως ισχύει νομικά, η υπαιτιότητα δεν παίζει κανένα ρόλο στο να κηρυχθεί λυμμένος ένας γάμος. Δηλαδή δεν ενδιαφέρει τον δικαζοντα δικαστή ποιος από τους δύο συζύγους είναι υπαίτιος που διασπάστηκε η έγγαμη συμβίωση ή αν ο ένας σύζυγος φταίει περισσότερο από τον άλλο ή αν ο ένας άρχισε να φέρεται αντισυζυγικά αφού πρώτα άρχισε να φέρεται έτσι ο άλλος. Αυτό που ενδιαφέρει το δικάζοντα δικαστή είναι ο αντικειμενικός κλονισμός της έγγαμης συμβίωσης να είναι τέτοιος ώστε βάσιμα η εξακολούθηση του να είναι αφόρητη για τον ένα ή και για τους δύο συζύγους. Συγκεκριμένα το άρθρο του Αστικού κώδ ικα που μιλάει για ισχυρό κλονισμό του γάμου λέεο επακριβώς τα εξής, ό,τι : Καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει το διαζύγιο, όταν οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονισθεί τόσο ισχυρά, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για τον έναν από αυτούς ή και τους δύο (άρθρο 1439 παρ.1 ΑΚ), δηλαδή τον ενδιαφέρει ο αντικειμενικός κλονισμός της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων σε τέτοιο σημείο που έστω για τον ένα από αυτούς είναι δυσβάστακτη η συνέχισή του.
ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ-ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ
H Υπαιτιότητα παίζει ρόλο μόνο σε κάποια μεταγενέστερη αγωγή διατροφής μεταξύ των συζύγων, αφού όπως προβλέπεται από την διάταξη του άρθρου 1441 ΑΚ η διατροφή του συζύγου εναντίον του πρώην συζύγου του μπορεί να περιορισθεί ή ακόμη και να αποκλεισθεί αν ο δικαιούχος διατροφής ήταν και ο υπαίτιος του διαζυγίου. Δηλαδή για να σας δώσω να καταλάβετε αγαπητοί αναγνώστες όταν θα εκδοθεί μία απόφαση διαζυγίου στο τέλος θα λέει : ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ (Συμπέρασμα) Κηρύσσει λυμένο τον γάμο του τάδε και της τάδε. Πιο πριν η απόφαση του δικαστή, πριν το συμπέρασμα του, θα αναφέρει τα κλονιστικά γεγονότα του γάμου, για τα οποία μπορεί να είναι υπαίτιος ο ένας από τους συζύγους. Αυτή η αιτιολογία του δικαστή ενδεχομένως στο μέλλον να παίξει κάποιο ρόλο αν ανκύψει κάποια δίκη διατροφής μεταξύ των συζύγων και όχι ότι θα εκδοθεί το διαζύγιο σε βάρος του ενός ή του άλλου συζύγου, αυτό είναι νομικώς ορθό.
ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ- ΑΚΥΡΕΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
Ότι προβλέπεται στο νόμο σχετικά με τις διατάξεις για την έκδοση ενός διαζυγίου είναι "αναγκαστικό δίκαιο". Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει πως το ζευγάρι δεν μπορεί να συμπεριλάβει π.χ σε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό μία πρόσθετη συμφωνία που να ορίζει ότι ένας από τους συζύγους παραιτείται από το δικαίωμά του να ζητήσει μελλοντικά διαζύγιο ή μία συμφωνία που να ορίζει ότι ο γάμος του θα μπορέσει να λυθεί μελλοντικά μόνο με ένα ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ. Αυτο που μπορεί να προβλεφθεί είναι μόνο κάποιες πρόσθετες συμφωνίες όπως η διατροφή μεταξύ των συζύγων ή η επιμέλεια των παιδιών μπορεί να συμπεριληφθεί σ' αυτό (ιδιωτικό συμφωνητικό).
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ-ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ
Στην πράξη είναι πολύ σπάνιο κάποιο δικαστήριο να αποφασίσει ότι το δικαίωμα ενός συζύγου να ζητήσει διαζύγιο ασκείται καταχρηστικά. Τί σημαίνει καταχρηστική άσκηση δικαιώματος για διαζύγιο;
Για να θεωρηθεί η άσκηση δικαιώματος για διάζευξη καταχρηστική σημαίνει πως συντρέχουν τέτοια εξαιρετικά γεγονότα τα οποία θα έχουν υπέμετρη σκληρή επίδραση στον άλλο σύζυγο ή τα ανήλικα παιδιά και μάλιστα στην περίπτωση αυτή το συμφέρον για τη διατήρηση του γάμου να είναι κατά πολύ ανώτερο από το συμφέρον του συζύγου για τη λύση του γάμου. Εξαιρετικά γεγονότα είναι αυτά που είναι ιδιαίτερα σκληρά είτε από ηθικής ή από οικονομικής απόψεως για το σύζυγο ή για τα ανήλικα τέκνα.
Ενδεικτικές μόνο οι περιπτώσεις που το δικαίωμα του συζύγου για διαζύγιο κρίθηκε ως καταχρηστικό.
ι. Η εναγόμενη σύζυγος να ασθένησε νευρολογικά εξαιτίας της κατά μεγάλο χρονικό διάστημα ιδιαίτερης σκληρής συμπεριφοράς του συζύγου της, ο οποίος χειροδικούσε σε βάρος της, την έβριζε, την είχε αποκλείσει από τις κοινωνικές συναναστροφές της με σκοπό αυτή να πείσει τον πατέρα της να ενδώσει σε κάποιες οικονομικές απαιτήσεις του (Πολ.ΠρωτΞανθ 44/1985).
ιι. Ο σύζυγος είχε πριν την σύναψη του γάμου κάποιο αφροδίδιο νόσημα που το μετέδωσε αργότερα στη σύζυγό του και τώρα το επικαλείται ότι το κόλλησε από αυτή για να στηρίξει την αγωγή διαζυγίου του
ιιι. Ο σύζυγος αν και γνώριζε για μεγάλο χρονικό διάστημα τον λόγο του διαζυγίου, αδράνησε για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και δημιουύργησε στον άλλο σύζυγο την πεποίθηση ότι επιθυμεί να συνεχίσει το γάμο του
iv. ο εναγόμενος σύζυγος είναι καρκινοπαθής και αναμένεται να πεθάνει,
v. Έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για τον εναγόμενο σύζυγο να αυτοκτονήσει.
Περιπτώσεις για τις οποίες το δικαστήριο αποφάσισε ότι ΔΕΝ υφίσταται καταχρηστική άσκηση δικαιώματος να ζητήσει ο σύζυγος διαζύγιο
α/ Ο σύζυγος που ζητά το διαζύγιο να έχει συνάψει ερωτικές σχέσεις για πολλά έτη με άλλη γυναίκα και να έχει εγκαταλείψει τη συζυγική οικία,
β/ Η ηθική μείωση της συζύγου από την οποία ζητείται το διαζύγιο που είναι μεγάλη σε ηλικία (60 ετών) και η επιδείνωση της ήδη κλονισμένης υγείας της,
γ/ Η ασθένεια της συζύγου από την οποία ζητείται το διαζύγιο, η αδυναμία της να εργαστεί, η έλλειψη εισοδημάτων της, η υπαιτιότητα του συζύγου της για την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης,
δ/ Η μεγάλη ηλικία της συζύγου από την οποία ζητείται το διαζύγιο
ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ
Στα ελληνικά πολιτικά δικαστήρια υπάγονται τόσο οι Έλληνες όσο και οι αλλοδαποί, εφόσον υπάρχει αρμοδιότητα αυτών (άρθρο 3 Κ.Πολ.Δ), δηλαδή :
α/ Ο εναγόμενος έχει την κατοικία του ή την συνήθη διαμονή του στην Ελλάδα,
β/ Και οι δύο σύζυγοι είχαν ως κοινή διαμονή τους την Ελλάδα,
γ/ Αν ένας από τους δύο συζύγους είναι Έλληνας , τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια να εκδικάσουν υποθέσεις διαζυγίου με αντιδικία ακόμη και αν αυτός δεν έχει την κατοικία του ή την διαμονή του στην Ελλάδα ή αν ήταν κατά την τέλεση του γάμου του Έλληνας και απέβαλε λόγω του γάμου του την Ελληνική ιαθαγένεια.
δ/ στην περίπτωση που οι σύζυγοι δεν έχουν καμία ιθαγένεια τότε αν μένουν στην Ελλάδα θα ισχύσει το δίκαιο της κατοικίας τους και αν δεν έχουν μόνιμη κατοικία αλλά διαμένουν στην Ελλάδα το δίκαιο της διαμονής τους (τουτέστιν σωστά τα Ελληνικά δικαστήρια)
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ
Τα ελληνικά δικαστήρια δεν έχουν δικαιοδοσία να εξετάσουν δίκη διαζυγίου αλλά και εν γένει γαμικές διαφορές, όταν και οι δύο σύζυγοι κατά το χρόνο που ασκείται η αγωγή είναι ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ και υπό τον όρο ότι το δίκαιο της ιθαγένειάς τους δεν αναγνωρίζει τέτοια δικαιοδοσία στα ελληνικά δικαστήρια. Αν όμως πρόκειται για αγωγή διαζυγίου που κατά το ελληνικό δίκαιο είναι έγκυρος ενώ κατά το δίκαιο της ιθαγένειάς τους ανυπόστατος ή άκυρος, τότε τα ελληνικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να δικάσουν μία τέτοια δίκη.
ΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
Τα κλονιστικά γεγονότα ενός γάμου μπορεί είτε να οφείλονται σε υπαιτιότητα ενός ή και των δύο συζύγων είτε να είναι ανυπαίτια, δηλαδή να μην φταίει κανείς γι' αυτά. Αν όμως το κλονιστικό γεγονός αφορά μόνο τον σύζυγο που ζητά το διαζύγιο, τότε δεν μπορεί να ζητήσει αυτός την έκδοσή του, άσχετα με το αν αποδείξει στο δικαστήριο ότι η έγγαμη συμβίωση έχει κλονισθεί ισχυρά. Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις που το κλονιστικό γεγονός που επικαλείται ο σύζυγος που ζητά το διαζύγιο και αφορά τον άλλο σύζυγο να είναι μηδαμινό και το επικαλείται προσχηματικά, ενώ για τον κλονισμό να ευθύνεται μόνο αυτός που ζητά το διαζύγιο, οπότε και σ' αυτή τη περίπτωση ο σύζυγος που ζητά το διαζύγιο μπορεί να αποκρουσθεί στο δικαστήριο για την καταχρηστική συμπεριφορά του και έτσι το δικαστήριο να απορρίψει την αγωγή του ως ουσία αβάσιμη.
ΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ-ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ
ΥΠΑΙΤΙΑ
Κλονιστικά γεγονότα που αντικειμενικά μπορούν να κλονίσουν ένα γάμο και να καταστήσουν αφόρητη την συνέχισή του έχουν κριθεί από τη νομολογία μας τα εξής :
Προσβολές και ύβρεις
Απειλές σοβαρές κατά της συζύγου ή και των τέκνων
Αδιαφορία, η υπεροψία και η περιφρόνηση του άλλου συζύγου
Αδικαιολόγητες απουσίες από τη συζυγική οικία
Αλλαγή οικίας από τον έναν σύζυγο χωρίς κοινή απόφαση
Η παράβαση της υποχρέωσης για συζυγική εχεμύθεια (κοινώς βγάζουμε στη φόρα τα του οίκου μας)
Η παντελής έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπου του άλλου συζύγου
Η υπόσχεση γάμου σε τρίτο πρόσωπο
Η επιδίωξη οικονομικών κερδών με τρόπο ενάντια στην ηθική
Κάθε ανήθικη και ατιμωτική συμπεριφορά
Επαναλειμμένες καταδίκες για ποινικά αδικήματα
Η αδικαιολόγητη άρνηση για παροχή βοήθειας στο επάγγελμα του συζύγου
Η αβάσιμη και υπερβολική ζηλοτυπία που εκδηλώνεται με προσβλητικές συμπεριφορές
Η άρνηση συμμετοχής στις οικογενειακές ανάγκες.
ΑΝΥΠΑΙΤΙΑ
Διαφορά ηλικίας, μορφώσεως
Ψυχικές διαταραχές
¨Ενα γεγονός που υπήρχε πριν από το γάμο αλλά το απέκρυψε ο ένας σύζυγος από τον άλλο και μαθεύτηκε αργότερα (π.χ ασθένεια)
ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ Η ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ
Παρόλο που οι περισσότεροι από εσάς πιστεύουν ότι το διαζύγιο βγαίνει εις βάρος του ενός ή του άλλου συζύγου στην πράξη και όπως ισχύει νομικά, η υπαιτιότητα δεν παίζει κανένα ρόλο στο να κηρυχθεί λυμμένος ένας γάμος. Δηλαδή δεν ενδιαφέρει τον δικαζοντα δικαστή ποιος από τους δύο συζύγους είναι υπαίτιος που διασπάστηκε η έγγαμη συμβίωση ή αν ο ένας σύζυγος φταίει περισσότερο από τον άλλο ή αν ο ένας άρχισε να φέρεται αντισυζυγικά αφού πρώτα άρχισε να φέρεται έτσι ο άλλος. Αυτό που ενδιαφέρει το δικάζοντα δικαστή είναι ο αντικειμενικός κλονισμός της έγγαμης συμβίωσης να είναι τέτοιος ώστε βάσιμα η εξακολούθηση του να είναι αφόρητη για τον ένα ή και για τους δύο συζύγους. Συγκεκριμένα το άρθρο του Αστικού κώδ ικα που μιλάει για ισχυρό κλονισμό του γάμου λέεο επακριβώς τα εξής, ό,τι : Καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει το διαζύγιο, όταν οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονισθεί τόσο ισχυρά, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για τον έναν από αυτούς ή και τους δύο (άρθρο 1439 παρ.1 ΑΚ), δηλαδή τον ενδιαφέρει ο αντικειμενικός κλονισμός της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων σε τέτοιο σημείο που έστω για τον ένα από αυτούς είναι δυσβάστακτη η συνέχισή του.
ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ-ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ
H Υπαιτιότητα παίζει ρόλο μόνο σε κάποια μεταγενέστερη αγωγή διατροφής μεταξύ των συζύγων, αφού όπως προβλέπεται από την διάταξη του άρθρου 1441 ΑΚ η διατροφή του συζύγου εναντίον του πρώην συζύγου του μπορεί να περιορισθεί ή ακόμη και να αποκλεισθεί αν ο δικαιούχος διατροφής ήταν και ο υπαίτιος του διαζυγίου. Δηλαδή για να σας δώσω να καταλάβετε αγαπητοί αναγνώστες όταν θα εκδοθεί μία απόφαση διαζυγίου στο τέλος θα λέει : ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ (Συμπέρασμα) Κηρύσσει λυμένο τον γάμο του τάδε και της τάδε. Πιο πριν η απόφαση του δικαστή, πριν το συμπέρασμα του, θα αναφέρει τα κλονιστικά γεγονότα του γάμου, για τα οποία μπορεί να είναι υπαίτιος ο ένας από τους συζύγους. Αυτή η αιτιολογία του δικαστή ενδεχομένως στο μέλλον να παίξει κάποιο ρόλο αν ανκύψει κάποια δίκη διατροφής μεταξύ των συζύγων και όχι ότι θα εκδοθεί το διαζύγιο σε βάρος του ενός ή του άλλου συζύγου, αυτό είναι νομικώς ορθό.
ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ- ΑΚΥΡΕΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
Ότι προβλέπεται στο νόμο σχετικά με τις διατάξεις για την έκδοση ενός διαζυγίου είναι "αναγκαστικό δίκαιο". Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει πως το ζευγάρι δεν μπορεί να συμπεριλάβει π.χ σε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό μία πρόσθετη συμφωνία που να ορίζει ότι ένας από τους συζύγους παραιτείται από το δικαίωμά του να ζητήσει μελλοντικά διαζύγιο ή μία συμφωνία που να ορίζει ότι ο γάμος του θα μπορέσει να λυθεί μελλοντικά μόνο με ένα ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ. Αυτο που μπορεί να προβλεφθεί είναι μόνο κάποιες πρόσθετες συμφωνίες όπως η διατροφή μεταξύ των συζύγων ή η επιμέλεια των παιδιών μπορεί να συμπεριληφθεί σ' αυτό (ιδιωτικό συμφωνητικό).
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ-ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ
Στην πράξη είναι πολύ σπάνιο κάποιο δικαστήριο να αποφασίσει ότι το δικαίωμα ενός συζύγου να ζητήσει διαζύγιο ασκείται καταχρηστικά. Τί σημαίνει καταχρηστική άσκηση δικαιώματος για διαζύγιο;
Για να θεωρηθεί η άσκηση δικαιώματος για διάζευξη καταχρηστική σημαίνει πως συντρέχουν τέτοια εξαιρετικά γεγονότα τα οποία θα έχουν υπέμετρη σκληρή επίδραση στον άλλο σύζυγο ή τα ανήλικα παιδιά και μάλιστα στην περίπτωση αυτή το συμφέρον για τη διατήρηση του γάμου να είναι κατά πολύ ανώτερο από το συμφέρον του συζύγου για τη λύση του γάμου. Εξαιρετικά γεγονότα είναι αυτά που είναι ιδιαίτερα σκληρά είτε από ηθικής ή από οικονομικής απόψεως για το σύζυγο ή για τα ανήλικα τέκνα.
Ενδεικτικές μόνο οι περιπτώσεις που το δικαίωμα του συζύγου για διαζύγιο κρίθηκε ως καταχρηστικό.
ι. Η εναγόμενη σύζυγος να ασθένησε νευρολογικά εξαιτίας της κατά μεγάλο χρονικό διάστημα ιδιαίτερης σκληρής συμπεριφοράς του συζύγου της, ο οποίος χειροδικούσε σε βάρος της, την έβριζε, την είχε αποκλείσει από τις κοινωνικές συναναστροφές της με σκοπό αυτή να πείσει τον πατέρα της να ενδώσει σε κάποιες οικονομικές απαιτήσεις του (Πολ.ΠρωτΞανθ 44/1985).
ιι. Ο σύζυγος είχε πριν την σύναψη του γάμου κάποιο αφροδίδιο νόσημα που το μετέδωσε αργότερα στη σύζυγό του και τώρα το επικαλείται ότι το κόλλησε από αυτή για να στηρίξει την αγωγή διαζυγίου του
ιιι. Ο σύζυγος αν και γνώριζε για μεγάλο χρονικό διάστημα τον λόγο του διαζυγίου, αδράνησε για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και δημιουύργησε στον άλλο σύζυγο την πεποίθηση ότι επιθυμεί να συνεχίσει το γάμο του
iv. ο εναγόμενος σύζυγος είναι καρκινοπαθής και αναμένεται να πεθάνει,
v. Έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για τον εναγόμενο σύζυγο να αυτοκτονήσει.
Περιπτώσεις για τις οποίες το δικαστήριο αποφάσισε ότι ΔΕΝ υφίσταται καταχρηστική άσκηση δικαιώματος να ζητήσει ο σύζυγος διαζύγιο
α/ Ο σύζυγος που ζητά το διαζύγιο να έχει συνάψει ερωτικές σχέσεις για πολλά έτη με άλλη γυναίκα και να έχει εγκαταλείψει τη συζυγική οικία,
β/ Η ηθική μείωση της συζύγου από την οποία ζητείται το διαζύγιο που είναι μεγάλη σε ηλικία (60 ετών) και η επιδείνωση της ήδη κλονισμένης υγείας της,
γ/ Η ασθένεια της συζύγου από την οποία ζητείται το διαζύγιο, η αδυναμία της να εργαστεί, η έλλειψη εισοδημάτων της, η υπαιτιότητα του συζύγου της για την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης,
δ/ Η μεγάλη ηλικία της συζύγου από την οποία ζητείται το διαζύγιο
ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ
Στα ελληνικά πολιτικά δικαστήρια υπάγονται τόσο οι Έλληνες όσο και οι αλλοδαποί, εφόσον υπάρχει αρμοδιότητα αυτών (άρθρο 3 Κ.Πολ.Δ), δηλαδή :
α/ Ο εναγόμενος έχει την κατοικία του ή την συνήθη διαμονή του στην Ελλάδα,
β/ Και οι δύο σύζυγοι είχαν ως κοινή διαμονή τους την Ελλάδα,
γ/ Αν ένας από τους δύο συζύγους είναι Έλληνας , τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια να εκδικάσουν υποθέσεις διαζυγίου με αντιδικία ακόμη και αν αυτός δεν έχει την κατοικία του ή την διαμονή του στην Ελλάδα ή αν ήταν κατά την τέλεση του γάμου του Έλληνας και απέβαλε λόγω του γάμου του την Ελληνική ιαθαγένεια.
δ/ στην περίπτωση που οι σύζυγοι δεν έχουν καμία ιθαγένεια τότε αν μένουν στην Ελλάδα θα ισχύσει το δίκαιο της κατοικίας τους και αν δεν έχουν μόνιμη κατοικία αλλά διαμένουν στην Ελλάδα το δίκαιο της διαμονής τους (τουτέστιν σωστά τα Ελληνικά δικαστήρια)
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ
Τα ελληνικά δικαστήρια δεν έχουν δικαιοδοσία να εξετάσουν δίκη διαζυγίου αλλά και εν γένει γαμικές διαφορές, όταν και οι δύο σύζυγοι κατά το χρόνο που ασκείται η αγωγή είναι ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ και υπό τον όρο ότι το δίκαιο της ιθαγένειάς τους δεν αναγνωρίζει τέτοια δικαιοδοσία στα ελληνικά δικαστήρια. Αν όμως πρόκειται για αγωγή διαζυγίου που κατά το ελληνικό δίκαιο είναι έγκυρος ενώ κατά το δίκαιο της ιθαγένειάς τους ανυπόστατος ή άκυρος, τότε τα ελληνικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να δικάσουν μία τέτοια δίκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου